Eimreiðin - 01.07.1933, Side 86

310
ENDURMINNINGAR
EIMREIÐIN
Ólsen, og það því fremur sem hann hefði tekið það fram, að
sig varðaði ekkert um einkalíf hans, en hann mætti ekki
drekka með skólapiltunum. Bjarni sagðist hafa lofað þessu.
En >mala domestica* virðist stundum geta brotið öll guðs
lög og jafnvel mannanna lög líka, þótt æðri reynist — nema
á pappírnum og í munni manna; þar þykja guðs lög alveg
afbragð.
Bjarni var veikur í víngarði, en hann var sterkur í logik,
eða rökréttri lýsingu hugsunar. Var einhverju sinni hlegið dátt
að viðurkenningu, sem hann fékk í þessu efni hjá Kristjáni
Jónssyni háyfirdómara.
Það var á Hótel ísland.
Bjarni hafði lesið yfirréttardóm, en þótti forsendur og á-
lyktun ekki koma sem bezt heim hvað við annað og hafði orð
á þessu við Kristján, sem svaraði önugur, að það mætti vel
satt vera, en bætti við, að lífið sjálft og lógiskar röksemda-
færslur færu ekki æfinlega saman. Bjarni varð fár við — en
fíflin hlóu.
Kristján skildi, sagði ekkert; en ég sá það, að hann skildi.
— Bjarni hafði samið sér málshátt, djúpvitran, en skiljan-
legan hverjum manni þegar í stað, og þótti því minna til
hans koma en ella — »að hugsa rétt og vilja vel«. Orðtak
þetta merkti, svo óbrotið og einfaldlega framsett, ekki annað
en þetta lítilræði, að hafa höfuð og hjarta reiðubúið og á
réttum stað!
Vmsir voru að æfa sig á að herma þessa setningu eftir
honum; hann vissi af því, en skeytti ekki um, og það þótt
sjálfur heyrði.
Hann skrifaði sig »frá Vogi«. Hygg ég það hafi hann gert
vegna þess, að um líkt leyti ritaði Bjarni Jónsson, sem kall-
aður var »eyðufyllir« ísafoldar, mjög mikið í ísafold; hann
þýddi Kveldmáltíðarbörnin af sænskri tungu. Var það áþekt
um Bjarna frá Vogi og þegar ég fór að skrifa mitt nafn
undir ljóð og blaðagreinar með viðbætinum: frá Arnarholti-
Voru þá tveir aðrir Sigurðar Sigurðssynir, sem skrifuðu i
blöðin, eldri og þektari mér, svo ég kunni ekki við að þeim
væri kannske eignuð mín skrif. En þetta uppátæki Bjarna varð
til þess, að skólasveinar og síðar aðrir, sem voru miður að