Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1933, Page 117

Eimreiðin - 01.07.1933, Page 117
eimreiðin HLUTAFÉLAGIÐ EPISCOPO 341 Fingur hans og varir skulfu, en máttur hans var þorrinn. Eg sá að hann skjögraði, og það leið yfir hann í fangi mér. *Ciro, Ciro, blessað barnið mitt!* Hann var eins og liðið lík. Ég veit ekki hvernig ég fór að vmna bug á máttleysinu, sem greip mig nú líka. Mér datt í hug: »Ef Wanzer kæmi inn á þessu augnabliki?* Ég veit e^ki, hvernig ég komst með vesalings barnið í rúm sitt. Hann raknaði við úr yfirliðinu. Ég sagði við hann: *Þú verður að hvíla þig. Viltu að ég klæði þig úr? Þú hefur hita. Ég læt lækninn koma. Viltu að ég klæði þig ósköp gætilega úr fötunum? Viltu það?< Eg sagði þessi orð, ég vann þessi störf eins og ekkert ætti að koma fyrir framar, eins og hið lítilfjörlega í hversdags- Efinu, eins og umhyggja mín fyrir barni mínu ætti að vera h'ð eina, sem ég gerði þennan dag. En ég fann, mér var l°st, ég var þess fullviss, að alt færi öðruvísi, að það hlyti fara öðruvísi. Ein hugsun, ein einasta hugsun kvaldi mig stöðugt, bið eftir einhverju, kveljandi bið, nísti mig. Skelf- '/'S sú» sem hafði smámsaman safnast fyrir í sál minni, reiddist nú um allan líkama minn og lét hárin rísa á höfði niér. Eg endurtók: »Lofaðu mér að klæða þig úr og hátta þig*. Hann svaraði: »Nei. Ég vil vera í fötunum<. Eg gat ómögulega tekið neina ákvörðun, hugsað mér nokk- ráð, eða ákveðið árás og vörn fyrirfram. Tíminn leið. «kert skeði. Ég hefði átt að fara að sækja lækninn handa lro- En hefði Ciro leyft mér að fara út? Hann hefði orðið* flnn; Hefði hann leyft það? Ég hefði líka getað mætt Wanzer 1 siiganum. Oq hvað hefði bá skeð? Eða Wanzer hefði komið inn á meðan ég var úti. Og hvað hefði þá skeð? ag air,kvæmt fyrirmælum Ciros, mátti ég ekki leyfa Wanzer Koma inn. Ég átti að segja eitthvað, gera eitthvað við hann. , ,n’ e9 Sat lokað hurðinni að innan með slánni, og Wanzer e 1 ekki getað opnað hana með lyklinum. En hann hefði rinSt, hann hefði lamið, hann hefði gert hræðilegan hávaða. u8 hvað þá? ^ið biðum. Elro lá ofan á sænginni. Ég sat við hlið hans og hélt um
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.