Eimreiðin - 01.04.1935, Síða 63

e,mreh,in
VIÐSJÁR TAI.XAN'NA
18.'í
naerri Jáfn mikið um aðsteðjandi efnatjón og allsleysi, eins
niátt hefði vænta, enda skildi hún raunar aldrei til hlítar,
eisu slíkt mætti verða, og lamdi lengi vel kring um sig með
akelknislegri, kátlegri setningu: „Ég anza því nú ekki; við
rikuni það sem við eigum, og svo er ekki meira um það“. Nei,
. Var ekki þetta, sem beit á hana. Henni virtist sæmd og
|)arnsins sins fyrir öllu öðru. En eftir að hún hafði horft
gl 1 augu sýslumannsfrúarinnar, var sem hún fengi skyndi-
eku veður af því, að Fríða — Jófríður — mundi, ef til vill, ekki
Jafnniikils virði, „kæmi“ hún svo að kalla slypp. Og þá tók
11 snöggnm skapskiftum og gerðist jafnvel orðhvassari i
þorparans en nokluir annar, og það svo, að ósjálfrátt
flgSSa^' sýslumannsfrúin, þegar henni þótti sem fanggæzla for-
aiinnar hrvtist fram í köntuðu.m eða óhefluðum orðatil-
^fcjum,
n samt studdi hún mál vinkonu sinnar eftir megni: „Verður
v 1 þessum piltungi refsað? Hvers vegna er hann ekki hand-
e 'inn?“ saggj hún vig mann sjnrL
. ’’^Va®a vitleysa, góða min“, sagði sýslumaður, „þetta hevrir
lngan hátt nndir handtökur. Hér kemur til greina gagnólík
^a'smeðferð, að svo miklu leyti —. Ja, spursmálið gæti þá ef til
aðeins verið „Pengeafpresning", og þó efast ég um, að þetta
'ii-Jeinist á þann veg“.
linn þetta ekki í formálabókunum, hvorki þeirri eldri
ú, yngri’“ sagði Önundur. „ Fari bölvað, sem ég hef það upp
1 !)eim- eða nokkurt svipað tilfelli.“
'■* 'ormálabókunum, ha? — Það stendur ekki til, að þær hafi
neinu i
^ 1 lausn á þessu,“ anzaði sýslumaður. „Nei, hér þarf
<>ðr'^an,e^a d^Pra grafa, ef duga skal, og ekki vil ég nú
ej. U trna en að lög og réttur gætu fyrirkomið þessum draugi,
n°kkurt tóm gæfist til, enda þó að þetta sé bæði lævíslegt
8 1)n fifldjarft um leið.“
kú. i'va^a llei;fa framúrskarandi frekt og óræstislegt gagnvart
^°ndíl sinum,“ sagði sýslumannsfrúin.
f‘Uð ' *)eiln aldrei komið dúfa úr hrafnsegginu,“ sagði frú
1 •ður. „Að sönnu meina ég það ekki til foreldra hans, Múla-
h:i,aanna- en<la þekki ég þau ekki nema lítið eitt. En ég þekti
1 Évlinn frænda hans hérna frá Strönd; þvílikur bannsettur