Eimreiðin - 01.04.1942, Page 53

EiM REIoix
BYGGÐU HÚS ÞITT SJALFUR
133
hef alltaf verið mesti harðjaxl, ef hætta hefur verið á
*eiÖuni. Nú átti ég milli ]iess að velja að búa til þennan grunn
e^a að öðrum kosti að ferðast til Kina, svo framarlega sem
vildi hafa frið næstu árin. Ég sagði því með stillingu:
. 1 m það skalt þú ekki fást. Þessa kjallaraholu get ég grafið
einn- Hafðu drengina heima þér til aðstoðar, jieir þurfa líka
'* ia?ra lexíur sínar. Ég borða bara í bænum og fer svo beina
ei^ Ut á lóðina á hverju kvöldi.
Hi'
Un varð dálítið tortryggin yfir þessum óvænta vilja mín-
Uni’ en ekkert sagði hún. En það er af mér að segja, að ég sneri
11111 til eins kunningja míns og bað hann að hjálpa mér með
^runninn, ræddi við hann um laun og slíkt og átti því næst
niJhg erfiða vil íu við það að dunda sem lengst í bænum á hverju
0 cn> sem nauðsynlegt var til þess að látast hafa unnið við
^runninn. Á sunnudaginn bauð ég nokkrum vinkonum frúar-
Unar í heimsókn, svo að hún þyrfti ekki að vera ein heima.
u gekk prýðilega. Kunningi minn vann einnig á sunnu-
y. lnn °g hafði von um að geta lokið verkinu á fjórtán dögum.
1 tókum okkur hvíld til að reykja og masa, og hann kenndi
lHg j* L
þ\' ' nVerni8 nioka skal með skóflu og ótal margt viðkomandi
nvernig steyþa skal grunn að húsi.
^ Hn úýrt var það. Fyrst og fremst varð ég að borga honum
siðan þurfti ég að kaupa öll hugsanleg byggingarefni, og
nst en ekki sízt voru það öll kvöldin í bænum. Nei, það er
. 1 (Jdýrt að byggja hús sitt sjálfur. Erfitt er það einnig. Hvert
u as*a kvöld varð ég að koma heim löðursveittur og dasaður
■>ð sýnast útslitinn af erfiðinu.
n l)að var stórfenglegur sunnudagurinn sá, er ég tók fjöl-
skyld
l»kt
nna með til að sýna henni grunninn. Þarna stóð hann um-
til
111 niótaborðunum, með djúpum kjallara undir.
Huð í himninum! hrópaði konan. Þú hefur þó ekki búið
diunn úr tómum borðum?
j^. ® svaraði borginmannlegá: —: Tala þú ekki um það, sem
u hefur ekkert vit á, kona. Þetta eru mótin utan um steypuna.
kllllr þú það?
r,
et>ar hún hafði sannfærzt um, að engin brögð voru í tat'Ii,
minum.-Hún var auðsjáan-
r ... ... muiiiæiíi iiiii,
hún alveg i stafi yfir dugnaði
leS
• mjög stolt af mér.