Eimreiðin - 01.04.1942, Blaðsíða 105
SlsI HEIDIN
im-UUl UIIIIUJO OIUIIUI l/l/ [JUyilUlUUI
ffnir 05 fcré/ /rá lesendum sinum, um efni þau, er hún flytur, eða
nc,ð á daijskrá þjóðarinnar.]
°g kirkjur.
^ 1 "f greininni „Opnið kirkj-
( ,lt" ■ ‘ i siffasta hefti Eimreið-
fu'lnar ^efllr hcnn' borizt eftir-
a"di /irÉ/ /ró einum lesenda
stnna:
^‘i-ra ritstjóri!
kirt' IaS ^rcin y®ar> r.Opnið
r;.;iurnar!“, i síðasta hefti Eim-
n 1 ‘lr*nnar mér til mikillar á-
^ .®iu> Því að hún kom svo vel
^ *In v*® ýmislegt það, sem ég
%cr*S að velta fyrir mér um
. lini® efni. Mér finnst, að kirkj-
hrm.. • . '
sii ciíiii aðeins að vera
h.rjnu<ia8asamk°nnihús, heldur
1 <»llra þeirra, sem leita vilja
hvndar vi8 æðri máttarvöld, og
p 1 °l>nar á hvaða tima sem er.
sj r^c<5ur vorir skildu hlutverk
ið119 ^iriína> hofanna, þannig,
þar ætti að vera hægt að
v n&a W fundar við goðin, er
f(in<la þ^ni að höndum, og leita
«n. linííiS iieirra með fullum ár-
. Sri. Enda er oft skýrt frá því
ornsögunum, að menn hafi
nkið á fund goðanna i slíkum
ko 1<ld^Cr®um- Hofin voru eins
(jvnar einkakapellur, þar sem
Ja mátti i einveru og kyrrð
með guðinum. Lengi fram eftir
öldum eimdi eftir af þessum
skilningi á hlutverki guðshúsa,
fyrst og fremst í kaþólskum sið
hér á landi — og jafnvel i
tútherskum. Það eru allmörg
dæmi þess frá síðustu tímum, að
bændur hafi látið reisa kirkjur
eða kapellur að búum sínum, og
mætti sá siður þó vera miklu
tiðari, því að ég hygg, að ekki
mundi kirkjustjórnin setja sig
upp á móti því, að þetta yrði
almennur siður.
Kirkjuvinur.
The Living Christ.
Eftirfarandi kvæði, eftir is-
lenzka stútku vestan hafs, hefur
birzt nýlega i tveim úrvalsljóða-
söfnum, sem út hafa komið i
Ncw York. Ekki kunnum vér að
rekja ættir höfundarins, en
kvæðið er birt hér tit athngunar
og ánægju þeim mörgu íslend-
ingum, er ensku skilja. Kvæðið
'sannar fgltilega, að skáldœðin er
sterk i afkomendum sumra ís-
lendinga vestra, þó að tungan sé
önnur en feðranna. Ef til vill
finnur eitthvert skálda vorra