Eimreiðin - 01.04.1942, Page 100

180
ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL
EI5inBIÐl;í
en ofan, komst ég loks til her-
bergis míns, en þangað var þá
vinur minn, meistarinn, ný-
kominn á undan mér.
Við fórum þegar að tala um
það, sem fyrir okkur hafði
borið og meðal annars um
blikið, sem ég sá umlykja lík-
ama lhamans mikla.
Allir menn liafa slíkt blik,
sagði þá vinur minn, en mis-
jafnlega sterkt og úr misjöfn-
um litum. Á blikinu er hægt
að sjá, hvort eigandi þess er
veikur eða lieilbrigður, hvort
hann t. d. þjáist af flogaveiki
eða inóðursýki, og af bliki
konunnar er hægt að sjá, ef
hún er ófrísk. Það er einnig
undir eins hægt að sjá af bliki
einu saman, hvort það er af
karli eða konu. Miðill eða dá-
leiddur maður getur greint
hlikið alveg að hörundinu og
aðgreint þrjú orkustig þess.
Það innsta og orkumesta
nefnir hann útfrymi, og hvort
sem það heiti er rétt eða ekki,
þá virðist það hinn eiginlegi
efnisgrunnur hliksins. En
læknir einn, Kilner að nafni,
sem er meðlimur Konunglegu
læknastofnunarinnar í Lon-
don (fíoynl College of Physici-
ans of London) hefur gert ít-
arlegar athuganir á hliki
manna. Árangur þeirra rann-
sókna hirti hann í bók, sein út
kom árið 1911. Kilner sýnd^
fram á, að með því að n0'a
liti, svo sem gult, blátt, rautt
og grænt, mætti takast að sja
hlik manna í vöku. SjúklinS
urinn, sem rannsaka átti, 'al
látinn standa nakinn upp
svartan bakgrunn, vegg e^a
tjald, og' því næst horfði lækn
irinn fast og lengi á einhvein
annan litargrunn, t. d. gulan»
þangað til hliðstæði liturinn.
blátt, ltom í ljós utan um þann
g'ula, mjög skýrt og greinilePa‘
Þegar svo er komið, W111
læknirinn samstundis á sjúk"
ling sinn og sér þá greinileS11
blik hans. Með því að nota
hina ýmsu liti sér til hjálpíl1
tókst Kilner að greina þrJu
orkustig bliksins, og gefu’
miðblikið mestar og beztar
upplýsingar um heilsufa1
sjúklingsins. Þar sem veikt ei
eða sjúkt fyrir verður mi®'
blikið dauft eða ónógt, en
innra blikið á sama stað mlS
litt eða flekkótt. Með þessaii
aðferð er liægt að sjúkdóms'
greina holkrabba, berkla 1
lungum, nýrnaveiki og íleUl
sjúkdóma, án þess að faia
höndum um sjúklinginn eða
snerta hann. Blik flogaveiks
manns hallast alltaf til hseo1!’
meira blik til hægri en vinsti n
og móðursjúk kona hefur of-
hlik um mjóhrygginn, en °'