Eimreiðin - 01.04.1942, Side 68

148
í BÉITUFJÖRU
eimbeiðin
áralagið, og á svipstundu er ég glaðvakandi. Líkainavélin §Jj
þá ekki starfað einsömul, þurfti þá að hafa mig nieð sér, 1
þess hún ynni sitt verk!
Dinnnan er vikin fyrir hirtu komandi dags. Nær landi i;I>1
umst við smátt og smátt við hvert áratog. Húsin í Garðini'111
verða greind hvert af öðru, hjallar við varir og bátar í naust
um. Eftir fjórtán klukkustundá erfiði — að einni hvíldarstuná
frátalinni — tökum við Iand í sama logninu og ládeyðunni, sC1"
við fórum af stað. Með stirða limi og aum þjó staiilunist '
upp á vararkampinn. Seglin, sem ekki hafa verið sett upP ‘
heimleiðinni — og annar farviður — eru borin upp í sjóhúsið-
Enn er þó ekki til setu boðið. Eftir er að „leggja“ skelin'11-
Það er gert með því móti, að hún er lögð í þunnt lag á nial
arbletti og í Ión milli kletta og klappa i fjörunni, þar sem hk
er fyrir sjógangi og hægt til hennar að ná i hálfföllnuin SJ°’
Eftir 2—3 daga er hún búin að festa sig, svo að henni skolar ek 'x
til, hvaða hafrót, sem gerir. Þegar lokið er að koma skeli'llU
fyrir, er skipið sett, og að því húnu er hverjum heimih a
fara til síns heima og hvíla sig.
Undir kvöldið vakna ég við, að stormurinn þýtur um upsl1
hússins. Niðri í eldhúsinu heyri ég, að kominn er Oddur sterk1
af Skaganum og talar hátt. Þegar við fórum úr Hvalfirði, ',JI
þar skip á næsta bæ og átti þá eftir að fara í eina fjöru til Jt
fá hleðslu. Á því skipi var Oddur háseti. Nú skýrir hann f,J
• • • s\ cf
því, að þeir hafi hreppt storm og iifinn sjó á heimleiðinm
siglt mikinn, en skipið mjög hlaðið. Hafi þá riðið ólag y|u'
svo að nálega fyllti, og hefði hann þá þrifið „brildð“ (spritið) 111
seglinu, svo úr því tók vind, og þar með dregið úr ferð skips111^
Ruddu þeir þá nokkru af farminum fvrir borð og tóku til '1
austur. Voru segl þvi næst rifuð og siglt af hófi. — En vel máö1
það heyra á Oddi, að bjargað hefði hann þeim öllum *1 ‘l
drukknun með snarræði sínu.
líg var búinn að fara í beitufjöru. — Það reyndist allt öðiu
vísi en ég bjóst við. Engin svaðilför, aðeins logn, sífellt log11,
vökur og erfiði. En á næstu eikt tefldi feigð við fjör á söm11
slóðum.