Eimreiðin - 01.10.1947, Qupperneq 25

eimreiðin
VESTUR-ÍSLENZK MENNING
249
efni á að standa efst á athafnaskrá hvers einasta Vestur-íslend-
ings. Við erum ekki maklegir að taka við dýrmætum erfðum eða
njóta góðra áhrifa kringum okkur, ef við stöndum okkur ekki
í því, sem við getum sjálfir gert.
Skylda einstaklingsins nær yfir mikið rtieir en aðeins að lifa
— að hafa nóg fyrir sig og sína. Verkahringurinn er landið allt,
og ef okkur heppnast á því víðtæka verksviði, þá er gróðinn
þrefaldur. Fyrst og fremst græðum við af því sjálfir, með því
að það gerir okkur að meiri mönnum og betri borgurum. Og svo
eru það þjóðirnar hér, sem njóta þess. Farsæld og velmegun þeirra
byggjast á meðfæddum kostum og nytsömum athöfnum einstakl-
tnganna. Einnig græðir heimaþjóðin, og liefur þess oft verið
getið í ritum og ræðum á íslandi. Engu síður játum við, að við
nJotum góðs af, eftir því sem hún kemst hærra í metum og virð-
iögu meðal annarra þjóða.
Nokkur orð í janúarhefti þessa árs af Eimreiðinni, um athöfn-
lna, þegar Island var tekið inn í samband Sameinuðu þjóðanna,
eiga svo vel við okkur Vestur-Islendinga, að ég vil taka þau upp
hér, en þau hljóða þannig:
»Þessar 13—14 tugþúsundir, sem byggja þetta land, eru að
Vleu ekki nema sem svarar íbúatölu einnar af stærri götum stór-
borganna, en eigi að síður sérstök þjóð, algerlega afmörkuð
^eild á taflborði hnattarins, peð að vísu, en peðin geta líka gert
sitt gagn“.
peðin geta gert sitt gagn, og vestur-íslenzka peðið hefur
Sert sitt gagn. Það sannast bezt á þeim ágæta orðstír, sem Is-
^endingar hafa skapað sér í þessu landi. Ég er ekki að fara með
neinar öfgar, þegar ég segi, að það sé almennt viðurkennt, að
endingar standi hærra í metum en nokkur annar af hinum
svokölluðu útlendu þjóðflokkum hér. Mikil ábyrgð fylgir þessari
'iðiirkenningu, og hún ætti að hvetja okkur til að reyna að setja
tttarkið ennþá hærra.
Éitt er athugavert og að mínu áliti afar þýðingarmikið. Það
e^ki fáeinir menn, heldur allir Islendingar, sem hafa lagt til
þennan góða orðstír, enda er það injög eðlilegt, því erfðirnar
Cru meðfæddar og eign okkar allra. Leiðandi menn, svo sem
Prestar, vísindamenn, stjórnmálamenn og embættismenn, halda
tundum, að þessi orðstír sé þeim aðallega að þakka. En svo er