Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Side 66

Eimreiðin - 01.07.1954, Side 66
218 ENGILLINN EIMREIBIN og blóðið var funheitt, eins og goshver suður í Krýsuvík. Við vorum pússuð saman, því að foreldrar stúlkunnar kusu fremur félausan tengdason heldur en lausaleikskróa inn í ættartöluna, sem var rakin snurðulaust til Auðuns skökuls, ættföður Bretadrottningar. Sá ljóður var á ráði stúlkunnar, að hún var rauðhærð og ofboð- lítið rangeyg. Þótti ekki kostamunur á okkur hjónabjórunum, fremur en Njáli og Bergþóru. Bú okkar blómgvaðist, — tiunda- gerð mín vakti öfund sveitunganna, og var þó hvíslað, að öll kurl mundu ei til grafar koma í þeim skriftamálum. Félagi minn frá æskuárunum gekk lika í heilagt hjónaband. Um það hafði enginn efazt, að hann gæti unnið hjörtu kvenna. Faðir hans lýsti tengdadótturinni þannig, að hún væri yndisleg. Já, það var víst um það, að hún var girnileg. Glæsilegri hjóna- efni höfðu aldrei gengið upp að altarinu í kirkjukytrunni heima í sveitinni. Það sagði aldrað fólk, sem sjaldan fór með fleipur. En svo steig hann hliðarspor. „O, tók hann framhjá, bölvað- ur?“ spyrja auðvitað þeir, sem alltaf sperra eyrun, ef þeir halda, að eigi að fara að segja hneykslissögur. Hvernig í ósköpunum getur nokkrum dottið í hug, að engillinn taki framhjá konunni sinni? Hann hætti bara við háskólanámið — eygði aðra leið til mannvirðinga og skjótfenginnar auðsöfnunar. Foreldrar hans töluðu um hann með vaxandi aðdáun. Þetta var á veUiárum síðari heimsstyrjaldar. Hann gerðist heildsali! Á næstu árum barst ávæningur um vöxt hans og viðgang í viðskiptalífi höfuðstaðarins. Það voru sannast að segja ævintýra- sögur. Hann var pottur og panna i fjölda fyrirtækja, sem öll græddu, svo að um hendur hans ófust þræðir, sem stjórnuðu starfsemi bankanna. Áhrif hans urðu að lokum svo mikil, að hann sagði jafnvel rikisstjórnarnefnunni fyrir verkum. Hann virtist vera í skollabuxum. Og karlarnir heima í einangruninni spígsporuðu rígmontnir yfir því að vera bornir og barnfæddir á sömu hundaþúfunum og þessi mektarbokki. Þannig komu og fóru dagar með sveiflum og kúvendingum- Eitt árið voru eignir Islendinga kannaðar. Þá reyndist ég brot- legur við skattalögin og hlaut verðskuldaða hegningu. Síðan var gengi islenzkrar krónu skorið niður við trog. Tengdapabbi bölv- aði hástöfum, kvað sparifé sitt hafa rýrnað að verðgildi og kallaði gengisfellinguna fjörráð við krónuna. Ég hef aldrei brotið heilann

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.