Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Blaðsíða 79

Eimreiðin - 01.07.1954, Blaðsíða 79
LEIKLISTIN Þýzk nútímaleiklist. Nýlega barst Eimreiðinni frá þýzka sendiráðinu á íslandi bók um þýzka nútímaleiklist, sem út kom á forlag Bruckmanns í Múnchen fyrir skömmu, og er eftir Hanns Braun. Bókin, sem er með fjölda mynda, greinir ítarlega frá endurreisn leiklist- arinnar í Þýzkalandi eftir síð- ustu heimsstyrjöld. Leiklistin hefur jafnan verið í hávegum höfð meðal Þjóð- verja, enda hafa margir ágæt- ustu leikritahöfundar, allt frá dögum Lessings, Goethes og Schillers, verið þýzkir. í öng- þveiti eftirstríðsáranna beið leiklistin eðlilega hnekki, og sum leikhúsanna í þýzkum borgum hrundu í rústir í loftárásum. En nú hefur leiklistin rétt við aftur. Leikhúsin eru endurreist flest, sem fallið höfðu, og allt er smámsaman að komast í samt lag á því sviði sem öðrum í vesturþýzka lýðveldinu. Af erlendum sjónleikjum, sem sýndir hafa verið í Þýzkalandi undanfarin sex til átta ár, hafa mestum vinsældum náð tveir eftir Thornton Wilde, „Borgin okkar“, sem sýndur var í Mún- chen undir leikstjórn Erich Engels, og „The Skin of Our Teeth“ eftir sama höfund. Enn- fremur „Mýs og menn“ eftir John Steinbeck, „Sölumaður deyr“ eftir Arthur Miller og .,Glass Menagerie" eftir Tennes- see Williams. Af léttari leikjum erlendum má nefna „Voice of the Turtle“ (Rödd turtildúfunn- ar) eftir Van Drieten og „The Women“ (Konurnar) eftir Clare Boothe Luce. Af öðrum erlend- um leikritahöfundum, sem unnið hafa sér vinsældir í Þýzkalandi fyrir sjónleiki sína, má nefna Saroyan, Elmer Rice, Eugene O’Neill og Lavery, ennfremur James M. Barry, Christopher Fry og T. S. Eliot og frönsku höfundana Jean Anouilh, Albert Camus, Jean Paul Sartre, Jean Girandoux og Paul Claudel. Auk leikrita eftir þau bandarísk, brezk og frönsk skáld, sem þeg- ar hafa verið nefnd, svo og fræg klassisk leikrit ýmsra þjóða, ber að nefna tvö leikrit eftir tvö spönsk nútímaskáld: „Tré deyja upprétt" (Baume sterben auf- recht) eftir Federigo Garcia Lorca, sem sýnt hefur verið í Stuttgart við mikla aðsókn, og „Konan í dögun“ (Die Frau im Morgengrau) eftir Alejandro Casova, sem sýnt var í Múnchen. Annað leikrit eftir þennan höf- und, sem nefnist „Dona Rosita“, var og sýnt í Múnchen og síðan valið til sýningar á Leiklistar- hátíðinni í Zúrich 1950, sem dæmi þýzkrar leiklistar eins og hún kemst hæst. Af þýzkum leikritahöfundum, sem vakið hafa eftirtekt fyrir leikrit sín nýlega, ber fyrstan að nefna Carl Zuckmayer fyrir sjónleikinn „Hershöfðingi fjand-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.