Eimreiðin - 01.07.1954, Blaðsíða 75

EIMREIÐIN
LIFANDI REIKNIVÉLAR
227
drengurinn verið þar lengi, er eitthvað virtist bila í heila hans
°g hann missti algerlega reikningsgáfuna. Ef til vill hefur skóla-
námið orðið honum of mikil áreynsla. Svo mikið var víst, að nú
gat hann ekki einu sinni lagt saman í huganum. Hann andaðist
aðeins 35 ára gamall, og var þá orðinn kennari í tungumálum.
Að síðustu skal nefna hinn fræga stærðfræðing Truman Henry
Stafford, sem var fæddur árið 1836. Hann var sex ára, eða á
sama aldri og Colburn, þegar reikningssnilli hans var fyrst veitt
eftirtekt. Það var eitt sinn, þegar hann sagði við móður sína,
að hann gæti vitað, hve mörg hveitikorn yxu á akri föður síns,
ef hann fengi að vita, hve margir faðmar ummál hans væri.
Móðir hans varð hissa á spurningunni, en sagði honum þó
ummálið. Þá hugsaði barnið sig um nokkur augnablik, en nefndi
svo kornafjöldann, sem reyndist að vera réttur.
Níu ára gamall samdi Stafford almanak, sem var gefið út.
Hann margfaldaði i huganum á 58 sekúndum tölurnar 365.365.-
365.365.365 sinnum 365.365.365.365.365, og útkoman var rétt.
Þegar Stafford var 14 ára, innritaðist hann í Harvard-háskól-
ann og lagði stund á stjörnufræði. Að loknu námi í þeirri fræði-
grein, svo og í heimspeki, sögu, landafræði, efnafræði og grasa-
fræði, varð hann prófessor í stjörnufræði við Williams College.
Hann andaðist árið 1901, 65 ára að aldri, og hélt hinni undur-
samlegu reikningsgáfu sinni óskertri til hinztu stundar.
Að dómi sálfræðinga er það einkum skjótleiki í hugsun, mátt-
ur til einbeitingar hugans og undursamlegt minni, sem er sam-
eiginlegt einkenni á öllum tölvitringum. Við þetta bætist svo
brennandi áhugi á viðfangsefnunum, sem útilokar alla hugsun
tun allt nema það, sem kemur þeim einum við.
Sv. S.