Eimreiðin - 01.07.1954, Side 80
232
LEIKLISTIN
eimreiðin
ans“ (Des Teufels General).
Leik þennan samdi Zuckmayer
í Bandaríkjunum á styrjaldar-
árunum síðustu, og var hann
fyrst sýndur í Sviss, áður en
hann var leikinn í Þýzkalandi.
Viðfangsefni leiksins er ástand-
ið í Þýzkalandi undir einræðis-
stjórn Hitlers og á styrjaldar-
tímabilinu. Leikurinn náði ákaf-
lega miklum vinsældum í Þýzka-
landi, einkum fyrir það, hve höf-
undurinn tók með mikilli hrein-
skilni á vandamálum þjóðar
sinnar og sýndi þau í nýju ljósi.
Annar ungur þýzkur leikrita-
höfundur, Wolfgang Borchert,
vakti athygli með leikriti sínu
„Fyrir utan dyrnar“ (Drauszen
vor der Tiir), þar sem lýst er
eymd hermanns eins, sem snýr
heim úr stríðinu, eftir miklar
þrengingar. W. Borchert létzt
skömmu eftir að hann samdi
leikinn. Bertolt Brecht hefur
samið tvo leiki, sem hlotið hafa
góða dóma, „Puntila og þjónn-
inn hans“ (Puntila und sein
Knecht) og „Móðirin" (Mutter
Courage und ihre Kinder), og
Hans Rehberg hefur með sjón-
leikjum sínum, „Sjö ára stríðið“
og „Henrik VII“, unnið sér sess
meðal snjöllustu höfunda sögu-
legra sjónleikja í þýzkum bók-
menntum.
í vestur-þýzka lýðveldinu
voru starfandi í árslok 1951
alls 168 leikhús. Af þeim voru
92 föst og rekin af ríki eða bæj-
um og 7 opinber umferðaleik-
hús. Auk þessa eru allmörg leik-
manna fyrirtæki í þessari grein
listarinnar. Sum starfa þau að-
eins stuttan tíma með löngu
millibili. Frægast þessara fyrir-
tækja og elzt er það, sem held-
ur uppi sýningum úr píslarsögu
Krists og kennt er við þorpið
Oberammergau. Það eru leik-
menn eingöngu, en ekki lærðir
leikarar, sem sýna þennan trú-
arlega sjónleik reglulega á tíu
ára fresti.
Þá ber að nefna sjónleikahá-
tíðirnar í Bayruth og leikstarf-
semi þá á þýzku í Salzburg,
sem kennd er við Max Rein-
hardt. Ennfremur fara fram á
hverju sumri leiksýningar víðs
vegar um Þýzkaland undir beru
lofti.
Að síðustu ber að nefna
minnsta leikhús Vestur-Þýzka-
lands, í Sommerhausen am Main
nálægt Wurzburg. Það var.stofn-
að árið 1946, og í því eru að-
eins sæti fyrir 35 leikhúsgesti.
En aðsóknin hefur verið ágæt,
því á árinu 1951 sóttu það 4000
gestir alls. Stjórnandinn, Luigi
Malipiero, hefur vandað svo vel
til leiksýninganna og leikrita-
vals, að menn koma langt að
til þess að fara í „Litla bogann“
hans, eins og leikhúsið er kall-
að. Malipiero, sem er sjálfur
tjaldamálari, leikstjóri, leikari
og hljómsveitarstjóri, hefur
sýnt þarna meðal annars sjón-
leiki eftir kunnustu skáld sam-
tíðarinnar og jafnframt tekizt
að móta nýjan rómantískan blæ
í sviðsetningu, sem hefur vakið
mikla athygli.
Upplýsingar þessar um þýzka
nútímaleiklist eru flestar tekn-
ar eftir fyrrnefndri bók: Leik-
listin í Þýzkalandi eftir Hanns
Braun.