Eimreiðin - 01.01.1957, Side 22

6
EIMREIÐIN
semi þeirra reynist meiri og mikilvægari en nokkru sinni
áður.
Rithöfundaráð Norðurlanda.
Norrænir rithöfundar hafa lengi haft með sér samstarf og
samtök, og kalla þeir heildarsamtök sín Rithöfundaráð Norð-
urlanda. Félög rithöfunda í Danmörku, Noregi, Svíþjóð og
Finnlandi hafa verið aðilar að þessu ráði — og einnig Banda-
lag íslenzkra listamanna. En aðild Bandalagsins hefur ekki
verið nema nafnið. Það hefur ekki í tvo áratugi sent fulltrúa
á fundi ráðsins, enda aðild Bandalagsins engan veginn eðlileg.
Upp úr miðjum janúar s.l. hélt ráðið fund, og sóttu hann
formenn og ritarar rithöfundafélaganna í Finnlandi, Noregi,
Svíþjóð og Danmöik og tveir íslenzkir rithöfundar, sinn frá
hvoru félagi, Þóroddur Guðmundsson frá Félagi íslenzkra
rithöfunda og Hannes Sigfússon frá Rithöfundafélagi íslands.
Undruðust þeir það mjög, rithöfundarnir erlendu, hve mikið
tómlæti hefði ríkt af hendi íslenzkra rithöfunda um starfsemi
ráðsins, og létu í ljós, að þeim þætti óeðlileg aðild Banda-
lagsins, sem í væru félög allra listgreina. í Finnlandi og
Noregi eru tvö rithöfundafélög, og að minnsta kosti bæði
finnsku félögin eiga aðild að ráðinu. Nú mundi það verða
eðlileg skipan, ef stofnað verður rithöfundasamband íslands,
að það eigi aðild að ráðinu, en alls ekki Bandalag íslenzkra
listamanna. Á fundi ráðsins í janúar var fjallað um frum-
varp til laga um réttindi norrænna rithöfunda, og er ætlunin
að samræma löggjöf allra landanna um þetta efni. Þá var og
fjallað um útgáfurétt ritverka, sem orðin eru svo gömul, að
samkvæmt núgildandi lögum er ekkert greitt fyrir útgáfu-
réttinn. Kom fram tillaga um það, að svo skyldi ekki vera
framvegis, heldur skvldi greiðsla fvrir útgáfu á slíkum rit-
verkum renna til þess að gefa út sígild ritverk, em ekki þættu
líkleg til að seljast það mikið, að útgáfan borgaði sig. Sam-
komulag ríkti um það á fundinum, að taka skyldi fé fyrir
útgáfu ritverka, sem hverjum og einum er nii frjálst að gefa
út, án þess að greiðsla komi fyrir til neins aðila, en fulltrú-
arnir voru ekki sammála um, til hvers fénu skyldi varið.