Eimreiðin - 01.10.1957, Qupperneq 50
282
EIMREIÐIN
Hann lítur snöggt á Manga melie. Nei, — á honum verða
ekki nein svipbrigði séð. Og Gunnar Br. Sigmundsson sver
þess dýran eið með sjálfum sér, að honurn skuli bregða og það
svo um muni, áður en úti er nóttin.
Hann skenkir enn konjaki í bollana og blandar þeim drykk.
Sýpur á, ræskir sig og gýtur augunum til Manga.
„Þú manst sjálfsagt, að ég var dálítið bendlaður við hreyf-
inguna, hérna á árunum.“
Mangi kinkar kolli og sýpur á bollanum. Jú, hann man það.
Hann man eftir því, að Gunnar Br. Sigmundsson stikaði fatt-
ur og feitur í Ijósblárri skyrtu og gyrtur leðurbelti; stikaði
framarlega í fylkingu hreyfingarinnar og allir hlógu að hon-
um. Og Mangi man líka eftir því, að í þá daga lét Gunnar Br.
Sigmundsson sér vaxa yfirskegg, strítt og snubbótt, talaði
mikið um einhvern Hitler og kvað hann vera algeran bind-
indsmann, en Gunnar var þá sjálfur í stúkunni. Mangi rnehe
hugsaði lítt um stjórnmál og var harla fáfróður um alþjóðlega
togstreitu á þeim vettvangi, en samt senr áður liafði hann
óljósan grun um, að Bretar væru litlir vinir þessa Hitlers og
ættu það jafnvel til að abbast upp á þá menn, sem verið höfðu
aðdáendur Iians. Ekki vissi hann samt, hvort það var vegna
bindindissemi hans, en honum þykir það líklegt, því honunr
er meinlaust við Breta.
„Lendirðu þá ekki í bölvuðu klandri, ef þeir þarna í hern-
um komast að þessu?“ spyr lrann.
Gunnar sér að áhugi hans er vakinn og hrósar nokkrum
SÍgTÍ.
„Þeir liafa þegar komizt að þessu,“ svarar hann drýginda-
lega. „Heldur þú, að þeir í hernum feli nokkrum nranm
ábyrgðarmikið starf, án þess að þeir hafi áður rannsakað alla
hans fortíð? Nei, karl minn . . . Þeir gerðu sér lítið fyrir °S
lásu mér alla mína ævisögu. Höfðu meira að segja þefað upp'
ýmsa smáatburði, senr ég sjálfur taldi nauðaómerkilega og vai
fyrir löngu búinn að gleyma. Og svona vita þeir allt um lrvein
einasta mann og konu á þessu landi. Já, þú getur bara ínrynd
að þér, lrvort ég lref ekki orðið undrandi, þegar þeir, þessn
háu sjeffar, tóku að ræða unr það, að þú, Magnús Magnús