Eimreiðin - 01.10.1957, Qupperneq 59

GUNNAR BR. SIGMUNDSSON KVEÐUR BÆINN
291
dvalizt um borð í erlendum skipum, og faðir þeirra liefur
aldrei atyrt þær fyrir það, svo fremi, að þær hafi ekki komið
þaðan tómhentar.
En í nótt er hann óskiljanlega siðavandur.
„Skammizt þið ykkar ekki, skepnurnar ykkar,“ öskrar
hann. „Haldið þið, ef til vill, að þeir æðstu í hernum fyrir
sunnan komist ekki að þessari smán? . . . Haldið þið, að nokk-
ur háttsettur foringi muni vilja á ykkur líta, þegar hann
veit, að þið hafið legið um borð í skítugum flutningadöllum
iueð óuppdregnum hásetum? Eða ætlið þið, skjáturnar ykkar,
að rakka mig niður í ekki neitt í augum þess tignarfólks, sem
vg hlýt að umgangast framvegis, stöðu minnar vegna?“
Sú eldri reiðist.
„Ég svaf ekki hjá neinum háseta,“ svarar hún. „Ég veit
ekki betur, en hann væri borðalagður stýrimaður.“
„Stýrimaður . . . ja, svei. Þegar suður keinur, flengi ég þig,
ef þú lítur við manni, sem er lægra settur en general."
Njála litla misskilur ofsa og siðavendni föður síns. Hyggur
að hann liafi ekki komið auga á pappastokkinn, sem hún ber
undir hendinni. Hún réttir að honum stokkinn.
„Hérna eru sígaretturnar, pabbi,“ segir hún og brosir við.
»°g Lilja Fjóla fékk fimmtíukall.“
Gunnar Br. Sigmundsson tekur ekki við pappastokknum.
^irðir dóttur sína ekki einu sinni svars.
>.Snáfið þið inn og kornið ykkur í bælið,“ segir hann.
Njála starir á hann, og dökku augun hennar fyllast tárum.
Hann er vanur að þakka henni fyrir, þegar hún kemur heim
^aeð sígarettur. Kalla hana duglegu telpuna sína og eftirmynd-
ifta hans pabba. Og það er mikið hrós, því pabbi hennar er
111 i k i 11 maður; hann talar á fundum, þingmaðurinn heilsar
Éonum á götu, presturinn líka. Og hann hefur siglt um öll
heimsins höf, barizt við heilan hóp svertingja og drepið tígris-
dÝr- Já, hann hefur meira að segja bjargað heilli skipshöfn,
er hann í ofsaveðri tók stjórnina af skipstjóranum og stóð
s]álfur við stýrið í þrjá sólarhringa samfleytt.
»Komdu, Njála,“ segir sú eldri reigingslega. Hún hefur
s°fið hjá borðalögðum stýrimanni og kemur heim með
iimmtíukall í töskunni. Hún leiðir systur sína inn, lítur á