Eimreiðin - 01.09.1963, Síða 23

EIMREIÐIN
207
sinum, að þessi atburður standi ekki í neinu beinu sambandi við
Pað, sem gerðist í höll Pílatusar, en það er erfitt að verjast þeirri
'ugsun, að hvort tveggja skiptið hafi gamlar venjur frá hinurn
01,111 hátíðum átt þátt í því, hvaða form var valið hinu beizka
°g' tllgjarna háði. í bæði skiptin er verið að hæða mann, sem
annað hvort var konungur eða gerði tilkall til að vera það.
Hitt dæmið er frá seinni öldum. Peder Svart segir svo frá í
'oniku Gustafs I. Svíakonungs, að tveir dauðadæmdir menn hafi
verið fluttir inn til Stokkhólms í föstubyrjun. — Pétur Sunnan-
Veður og meistari Knútur voru látnir ríða öfugir á horuðum húð-
^uPykkjum, skrýddir kórkápum, Pétur hafði á höfði sér kórónu úr
hálmi
og trésverð við hlið, en meistari Knútur biskupshúfu úr
U'Hrum. Skríllinn lét öllum illum látum, og spurðu vegfarendur,
ert fúistaf konungur væri flúinn, því að hinn nýji konungur Pét-
llT ^unnanveður hefði h ugsað sér að taka hann fastan.
V.
Hverfum nú aftur til píslarsögu Krists. — Af því sem hér hefur
Verið sagt má telja víst, að hermennirnir, sem Jesús hafði verið
Useldur, fylgja í háði sínu og spotti þeim aðferðum, sem eru í
■ við fornar venjur, er aftur eiga rót sína að rekja til heiðinna
<l 'oasiða úr forneskju. Þeim virðist liggja beint við að beita þess-
1 aðferðum við fanga, sem gert hefur kröfu til konungstignar.
t-Jc lr hafa þeir engan skilning haft á því, hvers konar konungs-
þessi harðgerði smiður frá Galíleu hafði ætlað sér. Annað mál
r það, að fylgjendur Jesú hafa fljótt fundið sérstakan boðskap í
rök* SkrÚða, er Jesris ðar 1 sinni niðurlægingu. Delbrueck leiðir
l_ að því, að hið rauða klæði minni meira á liinn hellenistiska
i nilllngsskrúða, en hvíta klæðið á búnað hinnar innlendu, gyðing-
legu í, >o/o
ö Konungsættar. En af gyðinglegum bókmentum, Talmud, má
Tl§ sjá, að Gyðingar hugsuðu sér, að Messías myndi bera kon-
I SSskrúða. Um einstök atriði þess máls verður ekki rætt hér. En
kmenntum kristinna manna hefur konungsskrúði Jesú orðið
,, 1 1 sálma, myndir og helgitákn. Nú vill svo til, að vor litla þjóð
eitt nn ®Tmstein’ sem 1 fiestra augum, sem nokkuð þekkja til, er
1 ciÝrasta djásn passíu-bókmenntanna, þótt miðað sé við allan
kristna heim. Séra Hallgrímur yrkir bæði um hvíta klæðið,
puraklæðið, þyrnikórónuna og reyrstafinn, og auðfundið er, að