Eimreiðin - 01.09.1963, Qupperneq 81

EIMREIÐIN
265
Connemara-hæðum, eða dvínandi
biriu dagsins ylir skozku eyjunum,
rett áður en tunglið kviknar. Hún
iialði dregið að sér knén og verið
"'ðursokkin í myndabókina, Jteg-
ar ég kom inn.
~~ Á livað ertu að horí'a, Kaðlín?
. ~~ Ó, á eyju, eyjuna Skye, úti fyr-
lr ^kotlandsströndum.
Allt í einu var hún komin lil
111111 með bókina, og ég horfði á
"aynd af Jrorpi við fjallsrætur. Mér
a"nst í svip angan beitilyngs ber-
‘lsl að vitum mér og að ég heyrði
‘"kjarnið og að ómur af írskum
söng bærist mér að eyrum.
~~ Þarna, í krikanum, sagði hún,
Cl §a"ali kastalinn, Jrar sem -draug-
Urin" leikur á sekkjapípuna sína.
Hún var á svipinn og talaði eins
hún væri að lýsa einhverju, sem
lelði borið fyrir hana í draumi.
. ~~ Og litla húsið Jtarna er húsið
le""ar Sheilu.
Allt í einu skipti hún litum.
. % hef auðvitað aldrei verið
Urila> en ... af hverju eruð Jsér
a hrosa, herra O’Shane?
ar asilaði að fara að svara, Jreg-
l'l /*heila kom inn með bakkann.
^ u" lagði hann frá sér og sá, að
S 'ar að horfa á mynd af þorpinu,
,| jr seni hún átti heima. Ég horfði
js 1<llla hrykklanga stund og minnt-
kv 3eSS’ Samh læknirinn hafði
*nst aftur og átti dóttur.
gj . 1 anl læknir enn á lííi,
í í61/1' '^leð ahar silungaflugurnar
"dunni sinni.
i,.n Un hipptist við, eins og hana
Ult 1 til, og svo hvíslaði hún:
abbi cló í fyrra.
pílviðarstafurinn gamli,
setn hann ávallt sagði, að skykli
verða grafinn með sér, — Jrað lief-
ur sjálfsagt verið gert?
Hún brosti til mín, um leið og
hún gekk út, en augu hennar voru
rök af tárum.
Kaðlín horfði á mig. Hún var
mjög hugsi á svip, eins og leitandi
svars við einhverju, sem vart mátti
ætla að væri umhugsunarefni 19
ára stúlku.
— Herra O’Shane, sagði hún ró-
legri röddu, á Jdví andartaki, sem
Jtér komuð inn vissi ég, að einhver
breyting var í aðsigi. — Te?
Hún hellti tevatni í bollann
minn og rétti mér heitan, bragð-
góðan brauðsnúð úr hvítum pentu-
dúknum. Og svo sagði hún mér frá
Sheilu.
— Sheila ætlar að vinna hérna í
sumar og innritast í háskólann með
haustinu. Hún fékk námsstyrk í
Aberdeen. Hún ætlar sér að verða
læknir, eins og faðir hennar var.
Hún vinnur hér sem Jrerna — en
ég lít ekki á hana sem Jrernu.
Hún roðnaði og sagði í afsökun-
artón:
—Það var ójrarft af mér að segja
Jretta við yður. Hún er indæl stúlka
og mig langar til að kynnast fólki,
sem er henni líkt, borið og barn-
fætt í litlu Jtorpi, og vera samvist-
um við Jtað.
— Þig langar til að fara til Skye?
— Já. Vera Jiar heilt ár — njóta
Jjess að vera Jrar, á öllum árstíðum.
Ég á Jress kost að vera hjá móður
hennar. Ég gæti sofið í rúminu
hennar Sheilu. En ég á að fara til
Flórenz. Námsgrein mín er lista-
saga. Háskóladeildin mín á hús