Eimreiðin - 01.05.1965, Side 69

EIMREiniN
173
J 'y™ svo náið. sem kostur var á. Og á þessu fagra kvölcli varð von-
;'ð veruleika. Úti á veginum sást jóreykur, sem nálgaðist óðfluga.
8 lyrr en varði reið Ebenezer Henderson í hlað á Möðrufelli.
fei ,í’cslr'sn* hefur löngum verið rómuð. En sjaldan hefur gestur
. tjartanlegri móttökur en Henderson hlaut hjá prestinum í
Moðrufelli þessu sinni.
s- 01 ljessa lieimsókn farast Henderson sjálfum þannig orð í ferðabók
san 1-1 * ð;ðð' ^eðið þess með óþreyju að ég kæmi, og nú vorum við
f 'lsl!,m tvo daga, sem voru næsta lærdómsríkir og ánægjulégir. Ég
sín li'> ð‘uin var nnnlega trúaður maður, — postullegur í einfaklleik
'mi ll)|1 ~ Sæddur lifandi áhuga fyrir velferð meðbræðra sinna. — Skoð-
jn‘! lans á guðlegum hlutum voru víðsýnar, byggðar á traustum, ritn-
lj U egunt grunni. Hann er mjög lærður maðtir. Og befur lærdcimur
boi S ásanitmeð 1)VI> l've hann er í öllu sjálfum sér samkvæmur, aflað
tjj jUni 'úðingar hjá yfirboðurum hans, eða réttara sagt hjá öllum, sern
Pd ‘]U“S þekkja. Ekki gæti stjórn Smáritafélagsins hafa komizt í betri
pe !Ur’ ttg mikils góðs má vænta af útbreiðslu jjeirra ritgerða, sem
cssi agæti vinur sannleikans hefur ritað eða fjallað um.
. Í°g gladdi Jrað Jrennan góða mann að hlýða á frásagnir mínar af
tjj U1 jdhnörgu stofnunum, sem á síðari árum hefur verið komið á fót
l'css að útbreiða hin heilnæmu áhrif siðakenningar Jesú á meðal
Uni syudugu manna, er byggja Jjessa jörð.
er ^ShÍ SÚl V(,r liel!a e*71s ogsvaladrykkur. Aiigu hans leiftruðu af gleði,
f(, atln tjáð' mér Jjað áform sitt, að veita löndtim sínum liina sömu
hlu' U' SV° að l,etr þeim, er hneigðust til slíkra liluta, mættu öðlast
sér' ^ !' ' S^eði hans, og hinir vakna til alvarlegrar íhugunar, er Iétu
"ægja sálarlaust ylra form nafnkristninnar.
Jæ ;"ln ágnst varð Jjað ekki lengur timflúið, að ég kveddi Jjennan ein-
rækn- jnn ^r,sts — °g fdlk hans, sem var sjálfum honum líkt að guð-
t ni.°g lJ°hka. Hann fylgdi mér upp í dalbotninn, sá mér fyrir fylgdar-
{j anni næsta áfangann á leiðinni upp í óbyggðirnar og hvarf svo aftur
l);| Slnna fátæklegu heimkynna. Efa ég ekki, að hjarta hans hafi þá verið
1 rniað,!h Jtakklæti til Guðs fyrir alla Jjá dásamlegu hluti, er hann
1 leyrt fi’á sagt við Jjetta tækifæri.“
■dr^fta lon 1 Möðrufelli var kominn á efri ár, orðinn .r>7 ára gamall, Jjeg-
fiin l'"1 11111 lJeilra llendersons bar saman. Þótt segja megi, að Jjeir sam-
___ ", marki, — að vissu leyti, — tímamót, — bæði í lífsstarfi síra Jóns
b °í* ' SÖStl édenzkrar kristni, — [já átti ltann — eins og að líkum lætur,
^E'"v-IU r,var homið sögu — rnerkan og viðburðaríkan íeril að baki sér.
3 11 Slra Jótis — og alnafni, — vígðist til Grundarþinga í Eyjafirði