Eimreiðin - 01.09.1965, Blaðsíða 47

EIMREIÐIN
243
Grœnleníkar stúlkur
i þjóðbúningi.
það er einkum síðar, að þær veiðar verða alls ráðandi. Við upphaf
Ornatals vors ríkir hin svonefnda Dorset-menning á Grænlandi.
Dorset-fólk þykir um margt minna á Indíána, og hefur sennilega
^omið til Grænlands frá freðmýrum Kanada á öldunum fyrir
Krists fæðingu. Þetta fólk hefur fengið á sig töluverðan þjóðsagna-
í hugum Eskimóa, og hafa geymzt um það margar sögur. Þeir
eru kallaðir Tunit, og er sagt, að þeir hafi stundað veiðar við
ondunarop selanna á ísnum, en sú veiðiaðferð hefur til skamms
tima verið stunduð við norðanverðan Hudsonflóa. Þurftu Tunitar
að bíða tímunum saman eftir því, að selurinn kæmi upp til
þess að anda, en þá var hann skutlaður. Til þess að halda á sér
Iiita, kyntu þeir bál á ísnum undir hinum skósíðu skinnklæðum
smum. Brenndust þeir þó stundum illilega, og voru allir karlmenn
nieðal þeirra með brunasár á maganum. Tunitar þekktu hvorki
boga
né örvar, en eltu lireindýrin uppi við vöð á ám og lækjum
°o stungu þau þar með löngum spjótum.
Dorset-menn, eða Tunitar, voru listfengir og hefur fundizt eftir
l)á íjöldi útskorinna mynda úr beini og tálgusteini. Flest eru það
öýramyndir, en einnig myndir af nöktum konum, sem minna á
frjósemigyðjur ísaldarinnar í Evrópu. Um tíma var það skoðun
stimra fræðimanna, að menning Eskimóa væri beint framhald af
menningu Madelaine-manna í Vestur-Evrópu.
l4orset-menn voru fyrir í landinu, þegar hin svokallaða Thule-
menning flæddi yfir landið. Thule-menn stunduðu veiðar frá húð-
eiPum, kajak, og konubátum, og er engu líkara en þeir hafi hrakið
Dorset-menn æ lengra suður á bóginn, og að lokum urðu þeir ein-
Riðir í landinu og lifðu af bæði Dorset-fólk og norræna menn, sem
°ma til Grænlands skömmu eftir að Thule-menn hefja för sína
suður á bóginn.