Eimreiðin - 01.09.1971, Síða 8

Takmörk
— Þrjár ævisögur —
Eftir
Árna Þórarinsson
Það er sumar og sól á Þingvöll-
um. Heiðblár himinn. Sunnudag-
ur. Síðla nætur. Árla dags.
I landslaginu; gi'ænum grund-
um, gráu hrauni, brúnum börðum,
bláu vatni eru hvítar og mislitar
skellur at ýmsum gerðum. Þess-
ar skellur eru híbýli helgarábú-
enda Þingvalla.
Svona snemma eða seint er íátt
um fólk á ferli. Kyrrð. Fuglasöng-
ur í lofti. Fáir fuglar sýnilegir.
Á auðu grasivöxnu svæði fjarri
tjöldum sjást þrír menn á gangi.
Þeir koma hver úr sinni átt en
st'efna allir að sama punkti. Milli
bersvæðisins og hraunsins er all-
breið gjá, minnsta kosti tveggja
mannhæða djúp. Þó glampar á
vatn þar sem geislar morgunsól-
arinnar ná til. Þetta er punktur-
inn.
Mennirnir nálgast hver annan
eins og þeir fari eftir þremur rad-
íusum að miðju hrings sem liefur
gjána að þverstreng. Allir ganga
þeir hægt en á mjög mismunandi
vegu.
Sá fyrsti er reikull í spori, jafn-
vægislítill og baðar út höndurn
við og við, anar beint áfram yfir
gras og greinar.
Annar maðurinn gengur m'eð
hendur í vösum, hokinn og horfir
niður á eigin fætur bæla grasið og
mosann fyrir framan sig á göng-
unni.
Sá þriðji gengur lítið eitt hraðar
en hinir, ákveðnum löngum skref-
um, sneiðir hjá stöku hríslu, en
horfir beint fram fyrir sig að
gjánni. Hann verður ekki var við
m'ennina tvo fyrr en þeir eru mjög
nærri. Þá kemur hik á hann, skref-
in verða styttri og óákveðnari.
Skyndilega tekur hann á rás þann
skamma spöl sem að gjánni er.
Númer tvö lítur upp og horfir
á manninn nálgast gjána á hlaup-
um, galopnar augu og munn, tek-
ur viðbragð og stefnir að sama
punkti.
I þann mund er Númer þrjú er
á gjárbakkanum íleygir Núm’er
tvö sér á fætur honum og grípur
þá föstu taki. Númer þrjú kastast
niður, efri hluti líkamans stendur
fram af brúninni.