Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1971, Side 20

Eimreiðin - 01.09.1971, Side 20
84 EIMREIÐIN þess svo fágæt að einungis örfáum íslenzkum skáldum frá öndverðu til þessa dags hefur auðnazt að vinna sambærilegra sigra. Það þótti mikið tæknilegt afrek, þegar flugvísindamönnum tókst að rjúfa hljóðmúrinn, það er að segja knýja flugdreka sína liraðar um geiminn en sem nam hraða hljóðsins. — fslenzku skáldi hygg ég þó að sé jafn mikil þraut að rjúfa tungumálamúrinn, sem umlykur okkur. Þetta tókst þó Kristmanni Guðmundssyni á unga aldri svo rækilega, að enn hefur öðrum naumast orðið jafnmikið ágengt, hvað þá meira. Ég hef það fyrir satt að skáldverk Kristmanns finnist á rúml'ega 30 tungumálum, þeirra á rneðal tungum, svo framandi okkur, að ekki þekkjum við einn bókstaf í ritmáli þeirra, því síður orð. Kristmann er fæddur á Þverfelli í Lundareykjadal, 23. okt. 1901, hjá Birni Sveinbjörnssyni móðurafa sínum, þeim góða bónda, sem eftir and- lát sitt g'erðist eins konar þjóðsagnahetja og samnefnari hins fátæka, en ódrepandi íslenzka alþýðumanns, konungsins tötraklædda, sem skáldið Jón Magnússon kvað urn ljóðaflokkinn „Björn á Reyðarfelli.“ Krist- mann gerir hlut þessa fóstra síns og afa einnig harla góðan í fyrsta bindi sjálfsævisögu sinnar „ísold hinni svörtu“. Foreldrar Kristmanns Guð- mundssonar voru Sigríður dóttir Björns á Þverfelli og Guðmundur Jónsson frá Helgastöðum. Sjö ára að aldri fluttist Kristmann vestur á Snæfellsnes, að Fáskrúðar- bakka í Miklalioltshreppi og átti þar heima sex sumur. Hann fór tæpra þrettán ára á Hvítárbakkaskólann, þaðan austur á Firði að finna móður sína, sem þar var búsett. Austur á Fjörðum starfaði hann á landi og sjó, þar á meðal í verzlun. Veturinn 1918—19 fluttist Kristmann til Reykja- víkur og tók að fást við verzlunarstörf þar. Hann gekk með tæringu um þessar mundir, veiktist svo að liann varð að fara á Vífilstaðahælið. Hann dvaldi þar einn vetur og fékk bata. Þetta var veturinn 1920—21. Árið eftir gaf hann út frumsamið ljóðasafn, sem hann nefndi Rökkursöngva. í bókinni birtist þetta ljóð eða brot af Ijóði rneðal annarra: „Ég er að lialda á hafið auða. Heyra vil ég bylgjur gnauða, leika mér að lífi og dauða, langar að sjá hvor sterkari er. Gaman að heyra hvernig fer! Upp með seglið! Ekki rifa! Ekkert skal ég kjölnum bifa duggunni, sem liinn djarfa ber.“

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.