Eimreiðin - 01.01.1972, Side 39

EIMREIÐIN
The Mersey Poets leita að hinu upprunalega og alþýðlega í
ljóðinu, vilja gefa hversdagslífinu æðra gildi og yrkja blóm og
gras i malbik stórborgarinnar. Ljóð þeirra eru tilviljunarkennd,
rími bregður fyrir, en þó ekki er hægt að tala um neinn ákveð-
inn bragarbátt. Sum ljóðin eru naumast annað en öndunaræf-
ingar. Sameiginlegt einkenni þeirra allra er kitlandi húmor og
geysilegt næmi fyrir því spaugilega í tilverunni, án þess þó að
falla fyrir fimmaurum. Þeir eru í ætt við götusöngvarana forn-
grísku, en í stað þess að syngja í húsasundum eða í úlfakreppu
strætisins nota þeir Ijósvakann og hljómplötutækni nútímans
til að koma söngvum sínum á framfæri.
Roger McGough, höfundur Kondunær og sofðu, er fæddur í
Liverpool 1937, sonur hafnarverkamanns. Hann lauk B.A.prófi
i frönsku og landafræði frá háskólanum i Hull með ágætum og
hóf þá kennslustörf. Fyrsta bók McGough var samansett af
^Frinck, a Life in the Day of“ (sem er stutt skáldsaga) og ljóða-
flokknum „Summer with Monika“. Auk þess hefur hann skrif-
að útvarpsþætfi, lesið i sjónvarp og sett saman leikþætti. Leik-
ritið, The Commission, stærsta verk hans til þessa, er óvenju-
lega ljóðrænt og býr yfir þjáningu sem likist trúartónlist. Mc-
Gough er eilt mest lesna skáld í hópi ungra manna er rita á
enska tungu.
Hér birtist þýðing á ljóðinu Comecloser and Sleepnow, sem
finna má i bókinni The Mersey Sound (Penguin Modern Poets
10), siðu 59. Það er kannski réttara að segja að ég hafi endur-
ort ljóðið, en ekki þýtt það frá orði til orðs, enda eru i þvi orða-
leikir á ensku sem þurfti að umskrifa til að halda hugsun Mc-
Gough.
Ljóð má túlka á hundrað vegu. Hver og einn á að skilja þau
sínum skilningi. Ég ætla samt að hætta mér út á þann hála is að
gera stuttlega grein fvrir Ijóðinu, ef það gæti orðið til að auð-
velda einhverjum aðgang að þvi.
Ljóðið hefst skömmu eftir að skáldið og vinkona hans hafa
elskazt:
þvi er lokið
og þú liplar á hverju orði
ánægð í hulu inyrkursins
Næst bregður McGough upp hlutlausri mynd af þeirri værð
sem flæðir yfir heiminn eftir að hlossar ástarinnar hafa fuðrað:
varir sem vilja ekki meir
vottur um þreytu
39