Ægir - 01.08.1984, Blaðsíða 22

Úr vigtarherbergi.
og gerður samanburður á geymslu þorsks og ýsu í
sjávarís og ferksvatnsís. Eftir 7-9 daga geymslu var
ferskleiki fisks mjög svipaður úr báðum aðferðun-
um, en eftir 11 dag geymslu var fiskurinn í sjávar-
ísnum lakari en sá í ferskvatnsís. Sjávarísinn frysti
fiskinn en hann þiðnaði þó aftur eftir ca sólarhring.
Það kom ekki fram í þessum tilraunum að sjávarís
hefði nokkra sérstaka kosti umfram ferskvatnsís
nema síður væri. Eiginleikar sjávaríss og fersk-
vatnsíss vorubornirsaman. Árið 1970 vargerð tilraun
með að geyma óslægðan netaþorsk í kældum sjó í
þró sem tók 18 m3 í yfirleitt 2-4 daga. Hitastig í
þrónni var um 0°C. Óverulegrar gæðarýrnunar varð
vart, enda magar fiskanna yfirleitt tómir. Talsverðir
erfiðleikar voru á að ná fiskinum úr þrónni. Gerður
var samanburður á geymsluþoli netaþorsks, sem
ísaður var í kassa óslægður um borð í dagróðrabát
og sams konar þorski, sem var ekki ísaður fyrr en á
land var kominn. Fiskurinn var allur unninn.daginn
eftir löndun. Ekki kom fram munur á gæðum eftir
þessa tvenns konar meðferð (1971). Einnig voru
könnuð áhrif hnjasks á þorsk. Fiski af togbáti var
skipt í flokka og hver flokkur látinn verða fyrir
hnjaski á ákveðinn hátt, síðan ísaður og unninn
eftir mislanga geymslu. Þá var og gerður saman-
burður á þorski, sem raðað var í stíu um borð í
veiðiskipi og síðan ísaður í kassa við löndun annars
vegar og hins vegar fiski, sem skúfflað var í stíur um
borð og fékk svipaða meðferð og gerist við löndu11
og flutning á vinnslustöð. í báðum tilvikui’'
voru áhrif hnjasks greinileg (1971). Árið 1972 vaf
gerður samanburður á geymsluþoli hausaðs
óhausaðs þorsks, er var ísaður í kassa. Var honui11
ýmist raðað í kassana, þannig að haus á fiski snern
aðeins haus eða sporð á öðrum fiskum eða sturt;U
var í kassa þannig að haus á fiski gæti verið í sned
ingu við hvaða hluta sem var á yfirborði annarrJ
fiska. Sýni voru tekin reglulega til rannsókna í01
að 16 daga og voru 50-60 kg í hverju sýni. Fra111
kvæmt var skynmat á fiskinum, mælt magn trimet
hylamíns og reikulla basa, flakanýting mæld, flök'11
flokkuð í neytendapakkningar, blokk, ofl. Ek
kom fram munur á flakanýtingu eða skiptingu í rU's
munandi pakkningar eftir því hvort fiskurinn vJf
geymdur hausaður eða með haus. Á árinu
voru gerðar víðtækar tilraunir með að geynfJ
slægðan og óslægðan þorsk, síld og kolmunna
gámum um borð íveiðiskipum. Gámur varfylhuf ‘j
þorski blóðguðum en óslægðum, ís og sjó í hlutf°
unum 70/20/10. Til samanburðar var samskonaf
þorskur ísaður í kassa og lagður ísaður og óísaðnr‘
hillur í lestinni. Óísaði fiskurinn reyndist vinnsk1
hæfur fram á þriðja dag, ísaður í gám fram á fimmn
dag, ísaður í kassa og í ís-sjó krapa vinnsluhæfnr‘
5. degi en óvinnsluhæfur á 9. degi. ,
Á árunum 1980-1981 var rannsakað geymsluÞn
óslægðs þorsks í kældu vatni og til samanbur ‘
geymsluþolið í ís. Fiskurinn var geymdur þanmS
allt að 40 klst síðan slægður og flakaður. Ferskfis
mat framkvæmdu 4 matsmenn. Gæði þíddra
voru metin af 3. matsmönnum. Gæði fisksins reyn
ust sambærileg, hvort heldur hann var geymdur i
eða kældur í vatni. Þá var og gerð tilraun með ^
geyma slægðan þorsk í kældum sjó í tank um
í veiðiskipi og til samanburðar ísaðan í kassa.
stig í tanknum var sem næst —1°C. í kælda sjo*1 ^
þyngdist fiskurinn um 0.6% á dag og takmarkar Þa
geymsluþolið. Aðalvandamálið við þá aðferð vara
ná fiskinum úr tanknum (1980). Næsta ár v
gerðar tilraunir með að geyma slægðan ÞorS^fl
slægðan ufsa í sjókrapa (160 kg ís, 160 kg sjór.
kg fiskur) í 1100 1 gámum um borð í togara. Án1.^
gallar komu í ljós við þessa aðferð m.a. vegna
jafnrar dreifingar íss í gámnum, myndunar n ^
polla og þar af leiðandi skemmda og
skemmdum í fiski. Þessum rannsóknum var ha
áfram næstu árin (1982-1983).
406-ÆGIR