Tímarit lögfræðinga - 01.12.1978, Blaðsíða 10
vinnulöggjöfin og takmarkanir verkfallsréttar í henni eigi aðeins vlð
um kjaradeiluna í þrengri merkingu, en skerði ekki hugsanlegan verk-
fallsrétt í öðrum hagsmunamálum. I þessum löndum er því m.a. talið
að stéttarfélögin hafi heimild til þess að efna til svokallaðra pólitískra
verkfalla gegn stjórnvöldum útaf þjóðfélagsmálum sem snerta ekki
ákvæði kjarasamnings. 1 báðum þessum löndum er sá skilningur ríkj-
andi, að stéttarfélögin geti með verkfalli barist fyrir hagsmunamálum
meðlima sinna öðrum en þeim, sem um er samið í kjarasamningi, t.d.
ef atvinnurekandi greiðir ekki laun, vinnustaður er hættulegur starfs-
fólki o. fl. 1 Danmörku, þar sem ekki er byggt á vinnulöggjöf held-
ur á samkomulagi aðila, hafa pólitísk verkföll á gildistíma kjara-
samninga alltaf verið bönnuð. Hins vegar er samið um það, að verk-
fallsrétturinn nái til hagsmunamála utan kjarasamninga, t.d. vegna
vangreiddra launa eða hættulegra aðstæðna á vinnustað. í öllum þess-
um löndum er að auki gert ráð fyrir því, að verkfall til stuðnings
verkfallsaðgerðum erlendis komi til greina í vissum tilfellum.
Það er með öll framangreind atriði í huga, sem okkur ber að skoða
okkar eigin vinnulöggjöf, og ég er þeirrar skoðunar, að okkur hætti til
að telja verkfallsrétt hér á landi takmarkaðri en hann er lögum samkv.
Skal nú könnuð verkfallsheimildin í vinnulöggjöfinni.
1 14. gr. 1. nr. 80/1938 segir svo: „Heimilt er stéttarfélögum, félög-
um atvinnurekenda og einstökum atvinnurekendum að gera verkföll
og verkbönn í þeim tilgangi að vinna að framgangi krafna sinna í
vinnudeilum og til verndar rétti sínum samkvæmt lögum þessum,
með þeim skilyrðum og takmörkunum einum, sem sett eru í lögum.“
Arnmundur Backman lauk laoaprófi 1970. Eft-
ir framhaldsnám í vinnurétti réðst hann til
fulltrúastarfa í sjávarútveqsráðuneytinu árið
1971, þar sem hann starfaði til 1977. Síðan
hefur hann rekið löqmannsstofu í Reykiavík. —
Á málþingi löqfræðingafélaqsins um vinnulög-
gjöf og verkföll, sem haldið var að Fólkvangi
á Kialarnesi 30. september s.l., ræddu Arn-
mundur og Vilhjálmur Jónsson forstjóri um
mörk lögmætra og ólögmætra verkfallsaðqerða
eftir II. kafla laga nr. 80/1938. Bæði erindin
eru birt í þessu hefti svo og erindi Jóns Sig-
urðssonar framkvæmdastj. um verkföll og lög.
Aðrir framsögumenn voru Guðmundur Ingvi
Sigurðsson hrl og Sigurður Líndal prófessor.
Erindi þeirra verða væntanlega birt á næstunni.
180