Tímarit lögfræðinga - 01.11.1988, Qupperneq 60

kaupa tryggingar af þessu tagi. Munu nú a.m.k. flestar stærri lögmanns-
skrifstofur vera með slíkar tryggingar.
3. Stofnun ábyrgðarsjóðs svo og hinar frjálsu starfsábyrgðartryggingar eru
alfarið tilkomnar vegna áhuga lögmanna sjálfra á þessum málefnum.
Hins vegar hefur verið til skoðunar hjá félaginu undanfarið, hvort rétt
sé að leggja fram tillögur, sem geri öllum starfandi lögmönnum skylt
að hafa starfsábyrgðartryggingu.“
Á undanförnum árum hafa oft komið fram hugmyndir um, hvort ekki væri
rétt, að félagið stæði fyrir sérstakri kynningu á lögmannsstörfum. Nefnd, sem
skipuð var af þáverandi stjórn fyrir u.þ.b. 10 árum, komst að þeirri niður-
stöðu, að slík kynning væri ekki tímabær. Segja má, að sjónarmiðin í þessu
sambandi hafi í mörgu breyst hin siðari ár, og eins og kunnugt er, var siða-
reglum félagsins breytt á aðalfundi fyrir þremur árum þannig, að eftirleiðis
er lögmönnum heimilt í mun ríkari mæli en áður að auglýsa og kynna starf-
semi sína. Innan stjórnar hafa þessi mál nokkuð verið rædd að undanförnu
og þá aðallega, hvort ástæða væri fyrir félagið sem slíkt að standa fyrir
almennri kynningu á lögmannsstörfum, t.d. í formi bæklinga, auglýsinga, sér-
stakra kynningarfunda o.s.frv. Var í framhaldi af þessum umræðum ákveðið
að fela kjaranefnd félagsins að huga frekar að þessum málum og skila til-
lögum til sjórnar um hugsanlega útfærslu kynningarmála. Tillögur kjaranefnd-
ar liggja nú fyrir, og er þar gert ráð fyrir kynningu á félaginu og störfum lög-
manna með þeim hætti, sem hér hefur verið vikið að, þ.e. með bæklingagerð,
auglýsingum o. s. frv. Enn hefur ekki verið tekin afstaða innan stjórnar til
þessara tillagna.
í skýrslu stjórnar á aðalfundi 1987 var vikið nokkuð að ályktun aðalfundar
frá árinu áður, þar sem stjórn félagsins var falið að vinna að þvi:
1. Að heimildir til gjafsóknar og gjafvarnar verði rýmkaðar verulega.
2. Að settar verði reglur um gjafsókn og gjafvörn í málum, sem lögmenn
veita aðstoð í utan réttar.
3. Að breytt verði reglum um greiðslu kostnaðar við vörn í opinberum
málum í því skyni að bætt verði staða sakborninga, m.a. með því að
greiða kostnað við sérfræðiaðstoð, sem verjandi þarf á að halda.
Að lokinni gagnaöflun var ályktunin kynnt þáverandi dómsmálaráðherra,
en án sérstakra viðbragða af hans hálfu. Lá málið niðri nokkurn tíma, en var
kynnt aftur síðla árs 1987 fyrir nýjum dómsmálaráðherra. Viðbrögð ráðherr-
ans voru jákvæð og fól hann aðstoðarmanni sínum að huga frekar að mál-
inu. Virðist það nú vera komið á nokkurn rekspöl. Standa vissulega vonir til
þess, að nú verði ekki látið sitja við orðin tóm, heldur verði verkin látin tala,
t.d. með nýrri löggjöf um réttarhjálp.
Fastanefndir félagsins, þ.e. kjaranefnd, laganefnd og gjaldskrárnefnd, störf-
uðu reglulega eins og áður. Þá kom stjórn námssjóðs nokkrum sinnum sam-
an til að sinna umsóknum um styrki úr sjóðnum. Þar fyrir utan stóð náms-
sjóður fyrir þvi ágæta framtaki að gefa út dómasafn um almennt einkamála-
réttarfar eftir Markús Sigurbjörnsson. Hefur dómasafnið fengið hinar bestu
viðtökur hjá lögfræðingum.
190