Ægir - 01.03.1996, Síða 8

Krókabátar eiga ekki
með handfærabátum
segir Eðvald Eðvaldsson trillukarl í Hafnarfirði
„Svokallaðir krókabátar eru tvennskonar, línubátar og handfærabát-
ar, og eiga fátt sameiginlegt," sagði Eðvald Eðvaldsson trillukarl í
Hafnarfirði í samtali við Ægi. „Línubátar þurfa og verða að fiska mikiö
meira en handfærabátar vegna kostnaðar. Öll aflaaukning sem orðið
hefur í veiðum krókabáta stafar af línuveiðum. En þegar skerðing verð-
ur, eins og núna, bitnar hún ekki síður á handfærabátum. Það hefði
því verið hagkvæmara fyrir handfærabáta ef engin aflaaukning hefði
orðið og þá engin skerðing."
Eðvald telur sig í hópi trillukarla sem
stunda eingöngu handfæraveiðar og
segist róa á „alvörutrillu" en ekki „of-
urtrillu". Hann titlar sjálfan sig reyndar
„skakkarl" með vísan til þess að hann
veiðir eingöngu á handfæri.
„Alvörutrillur eru í stórunr dráttum
eins og þær hafa alltaf verið, ailt að sex
tonnum, ganga 5-10 sjómílur og er
einn maður á. Ofurtrillur eru allt ab 10
tonnum, ganga 30 sjómílur, venjulega
eru tveir menn á og enginn kann skýr-
ingu á því af hverju þær eru í svoköll-
uðu „krókakerfi" þar sem hámarksstærð
átti upphaflega að vera 6 tonn."
Nokkrar fylkingar
Eðvald segir að í hópi þeirra sem
kalla sig smábátaeigendur séu nokkrar
fylkingar og eigi þær ekki margt sameig-
inlegt. Hann iýsir þeim svo:
1) Kvótaeigendur sem eru á sama
kerfi og t.d. togarar og lúta sömu lög-
málum.
2) Grásleppukarlar sem margir eru
líka í krókakerfi.
3) Aflahámarkskarlar, þ.e. þeir sem
það völdu sl. haust, bæði línu- og hand-
færabátar, og skiptir ekki máli hvort
heldur er því þeir rába sínu magni og
hvernig þeir taka það.
4) Línubátar á sóknardögum. Flestir
nýir, öflugir og stórir og geta auðveld-
Eðvald Eðvaldsson trillukarl í Hafnarfirði
segir að smábaátaeigendur skiptist í nokkra
hópa sem eigi fátt sameiginlegt.
lega nýtt sér sína sóknardaga með gób-
um árangri eins og sást í febrúar.
5) Handfærabátar á sóknardögum
samleið
geta ekki nýtt sér nema hluta af sókn-
ardögunum vegna veðurs og Símakróks
sem gefur ekkert svigrúm til viðsnún-
ings, einkanlega í febrúar, mars og apríl.
Grundvailarhugmyndir Eðvalds lúta
að því að þeir sem stunda eingöngu
handfæraveiðar (skakkarlar) eigi ab vera
undanþegnir banndögum.
„Banndagar koma mjög illa við
skakkarla. Kostir eru engir en gallar
margir. Árangur af handfæraveiðum
skapast að miklu leyti af vebri og höml-
ur vegna veðurs eru yfirdrifnar. Á hinn
bóginn verða banndagar til þess að
harðar er sótt á öbrum dögum og sem
veldur ónauðsynlegri hættu."
Afspyrnuvond ráðstöfun
Nýlega var eftirlits- og tiikynninga-
kerfi meb krókaveiðum, svokallaður
Símakrókur, tekið í notkun. Það vekur
ekki hrifningu hjá Eðvald.
„Þetta er afspyrnuvond og ónauðsyn-
leg ráðstöfun. Tilkynningaskylda ís-
lenskra skipa getur auðveldlega tekið
vib nauðsynlegum upplýsingum um
nokkrar trillur og Fiskistofa fær nú þeg-
ar allar umbebnar upplýsingar frá þeirra
stofnun.
Hvað varbar kostnað má benda á ab
þessir ca. 700 bátar sem nauðsynlegt
þykir að fylgjast betur með en öðrum
fiskiskipum greiða rúmlega 9 milljónir í
eftirlitsgjald á ársgrundvelii. Við þab
bætast ca. 3,5 milljónir vegna kaupa á
ca. 400 tónvalssímum. Skrefagjaldib
bætist svo við.
Hvernig sem menn velta þessu fyrir
sér er kostnaðurinn of mikill, ekki síst
vegna þess ab hann er lagður eingöngu
á ca. 700 triilukarla sem eiga að greiða
sérstaklega fyrir ab hafa eftirlit með
sjálfum sér. Og ekki síður vegna þess að
handfærabátar hafa aldrei verið staðnir
að því að róa á banndögum."
Eövald er ómyrkur í máli þegar talið
berst ab kvótakerfinu sem nú er einnig
komið á krókabáta.
„Það á aldrei að sætta sig við kvóta á
8 ÆGIR