Ægir - 01.03.1996, Side 24
Kokkurinn er aðalmaðurinn
segir Lúther Guðmundsson í Stiklu
„Við ætluðum upphaflega að taka þetta rólega, eitt skref í einu, en
þetta hefur frekar verið í stórum stökkum," sagði Lúther Guðmunds-
son framkvæmdastjóri Stiklu hf. við Grandagarð sem er rúmlega árs-
gamalt fyrirtæki sem sérhæfir sig í þjónustu við skip. Þar ber hæst
alla matvöru, eða kost eins og nýlenduvörur og matvörur heita ávallt á
sjómannamáli. En fyrir utan allt að bíta og brenna selur Stikla einnig
úrval af vinnufatnaði og skjólflíkum, öll eldhúsáhöld, hljómflutnings-
tæki og sjónvörp og síðast en ekki síst hnífa, bobbingagúmmí, net,
bindiborða og tóg í miklu úrvali og fullyrða þeir að hvergi gefist betra
verð eða úrval og aukinheldur séu þeir að verða stærstir í innflutningi
á bobbingagúmmíi.
Markaðssvæði þeirra er allt landið
með umboðsmönnum i Sandfelli á ísa-
firði og Kjarnafæði á Akureyri. Þangað er
allt sent með flugi eða bíl en á suðvestur-
horninu er vörunum ekið um borð.
Lúther og Lúðvík Lúövíksson störfuðu
báðir hjá Skagfjörð áður en þeir fóru út í
þennan sjálfstæða rekstur og hafa frá
upphafi haft samvinnu við Bónus og
þaðan er öll matvara sem seld er í Stiklu.
Sama verð á að gilda í Stiklu og í Bón-
usverslunum og tilboð hverju sinni þau
sömu. Auk þess er Stikla með sértilboð
fyrir skip á kjötvörum frá Sláturfélagi
Suðurlands og Kjarnafæði á Ak-
ureyri. Fyrir utan matvöru eru
nokkrir heildsalar með sérvörur
sínar á boðstólum hjá Stiklu en
alls vinna fimm starfsmenn hjá
fyrirtækinu eftir að Óttar
Magni, sem áður starfaði hjá
Skipaverslun SS, gekk til liðs við
hópinn.
Það færist mjög í vöxt að
um borð í frystitogurum sé lít-
il verslun eða sjoppa þar sem
hægt er að fá gosdrykki, sæl-
gæti og ýmsar nauðsynjar og
allt þetta fæst í Stiklu sem að
auki útvegar ískistur frá
Emmess til láns ef menn vilja.
Þessar sjósjoppur eru oft í um-
sjá kokksins eða einhvers úr
áhöfninni.
En hvernig fara menn að því að ná
viðskiptum skipanna til sín þegar þeir
stofna nýtt fyrirtæki?
„Kokkurinn er aðalmaðurinn. Hann
sér um öll innkaup og á honum hvílir
sú skylda að ná sem hagstæðustum
innkaupum fyrir sitt skip. Hann fær
ekkert lengra frí en aðrir þegar togar-
arnir koma í land e.t.v. eftir langa úti-
vist og þess vegna er kokkurinn sá mað-
ur sem við kappkostum að veita góða
þjónustu.
Við viljum að hann geti komið hing-
að, sest í sófann hjá okkur og án þess
ab standa upp sér hann allt sem þarf og
við göngum frá listanum og fáum okk-
ur kaffi á meöan," segir Lúther.
Þeir Stiklumenn fylgjast fyrir vikið
grannt með öllum skipakomum og eru
mættir á bryggjunni þegar þeirra við-
skiptavinir koma að landi. Kokknum er
síðan ekið upp í Stiklu, ef hann viil eða
gengið frá viðskiptunum um borð. Sé
ekki um fastan samning að ræða fer
sölumaður frá Stiklu um borb í öll skip
sem koma í höfn. Að sögn Lúters fer í
vöxt að erlend skip sem koma til
Reykjavíkur kaupi matvöru hérlendis
en slíkt forðuðust þau til skamms tíma
vegna þess hve verðlagiö er hátt.
Samkvæmt samningum greiöa út-
gerbarmenn svokallaða fæðispeninga
sem nema tiltekinni upphæð á hvern
áhafnarmeölim á dag. Þetta eru 726
krónur á togurum, loðnuskipum og
flestum rækjuskipum. Kappsmál kokks-
ins er því ab halda fæðiskostnaði þab
lágum að ekki fari fram úr þessum
mörkum og helst að afgangur verði,
áhöfninni í hag.
„Þessu ná kokkarnir með því að
skipuleggja sitt starf vei og gera hag-
kvæm innkaup og flestir þeirra hafa gíf-
urlega gott verðskyn og eru
mjög kröfuharðir á þessum
sviðum og vilja helst ekki
fórna gæbum fyrir lágt verð."
Þeir félagar í Stiklu segja að
sennilega hafi fiskneysla færst
í vöxt meðal sjómanna og
sum skip kaupi talsvert af fiski
af þeim því t.d. rækjuskip meb
seiðaskilju sjái aldrei matfisk á
borð við þorsk eða ýsu. Þeir
segja að kokkarnir kunni ýmis
brögð til þess ab hafa matinn
ávallt sem ferskastan en sér-
viska þeirra taki á sig ýmsar
myndir. Stikla og starfsmenn
þeirra leggja sig í líma við að
verða vib öllum óskum kokks-
ins og uppfylla sérþarfir allra.
□
Lúther Gudmundsson og Lúðvík Lúðvíksson eigendur Stiklu.
Lúther segir: „Kokkurinn er aðalmaðurinn. Hann sér um öll
innkaup og á horium hvílir sú skylda að ná sem hagvcemustum
innkaupum fyrir sitt skip."
24 ÆGIR