Ægir - 01.05.1997, Qupperneq 15

er það meö mesta karfaafla á síðari
árum þó aflinn hafi orðið meiri á ár-
unum milli 1950 og 1960 (að með-
töldum afla útlendinga) og aftur upp
úr 1980. Þorskafli jókst um 0,6% og er
það í fyrsta skipti í langan tíma sem
hann eykst, þó lítið sé. Þorskafli hefur
ekki farið niður fyrir 200 þúsund tonn
í heildarveiðinni en þorskveiði í ís-
lenskri lögsögu varð þó ekki meiri en
um 181 þúsund tonn.
Flatfiskafli minnkaði lítillega milli
áranna 1995 og 1996, eða um tæplega
2% en hafði aukist mjög svipað árið á
undan. Flatfiskaflinn virðist vera
stöðugur á bilinu 51-56 þúsund tonn
og hefur sveiflast þar síðustu sex ár.
Uppsjávaraflinn, þ.e. loðna og síld,
eru þær tegundir sem bera upp afla-
magnið árið 1996. Loðnuaflinn jókst
um tæp 65% milli áranna 1995 og
1996 og varð aflinn í heild um 1,2
milljónir tonna og hefur aldrei orðið
eins mikill áður. Árið 1985 varð
loðnuaflinn um 993 þúsund tonn og
hefur ekki síðan náð því marki, fyrr en
nú og er þetta um 19% meiri afli en
þá. Hins vegar dróst síldarafli saman
og er bæði samdráttur í veiðum á ís-
landssíld og íslensku sumargotssíld-
inni en árið 1996 voru veiddar um
165 þúsund lestir af Íslandssíld á móti
um 175 þúsund lestum á árinu 1995.
Þá veiddust ekki nema um 100
þúsund tonn af íslensku sumargots-
síldinni á móti 110 þúsund tonnum
árið áður. í heild veiðast 1.445 þús.
tonn af uppsjávarfiskum á árinu 1996
á móti 1 milljón tonna á árinu 1995,
sem er aukning um 45%.
Afli af skel og krabba jókst um rúm-
lega 12% milli áranna 1995 og 1996
og hefur aldrei verið meiri. Aflinn
hafði aukist um 10% á árinu 1995 og
um tæp 23% milli áranna 1994 og
1993. Aðal ástæðan er að rækjuafli
hefur aukist ævintýralega á undan-
förnum árum. Þessi mikli afli hélst á
árinu 1995 og bættist við. Það sama
gerðist í fyrra, en þó hefur veiðin á
heimamiðum dregist saman, en mesta
aukningin í rækjunni var á fjarlægum
miðum, þ.e. á Flæmingjagrunni.
Á myndinni sem sýnir heildarafla
íslendinga á árunum 1975 til 1996
kemur skýrt í ljós að afli okkar hefur
sveiflast verulega, en er þó að mestu á
þessu tímabili fyrir ofan 1.500 tonn og
fer ekki niður fyrir 1,000 tonn nema á
árunum 1982 og '83 er loðnuveiðarn-
ar brugðust og voru stöðvaðar. Sama
gerist einnig árið 1991 að loðnan
brást. Þá sést einnig að veiðar á fjar-
lægum miðum eru að koma inn nú
síðustu árin, voru árið 1993 um 12
þúsund tonn, árið 1994 rúm 39
þúsund tonn, árið 1995 um 42
þúsund tonn og 1996 um 51 þúsund
tonn.
Hlutur tegunda
Á myndinni um tegundaskiptingu
heildarafla kemur mjög vel fram
hversu uppsjávarfiskar eru ráðandi
þáttur í magninu. í heild eru uppsjáv-
arfiskar með rúm 70% af heildarafla
íslendinga á árinu 1996 og hefur sá
hlutur aukist stöðugt á undanförnum
árum. Botnfiskafli er um fimmtungur
og hefur verið að minnka hlutfallslega
í heildarveiðinni, þó magnið sé mjög
svipað síðustu árin eða um 450 þús.
tonn. Flatfiskar eru um 2,5% af heild-
arafla og er magniö síðustu árin nokk-
uð stöðugt, um 50-55 þúsund tonn.
Skel- og krabbadýr em með rúm 5%,
er ljóst að hlutur þeirra hefur farið
vaxandi og þá sérstaklega með aukinni
rækjuveiði.
Þegar tegundaskiptingin er skoðuð
Heildarafli árin 1991-1996, helstu flokkar
100%
90%
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
□ Krabbi og skel
□ Uppsjávarafli
B Flatfiskafli
□ Botnfiskafli
ÆGIR 15