Ægir - 01.05.1997, Side 35

Tel veiðileyfagjaldið óskynsamlegan
og óréttlátan skattstofn
segir Steingrímur J. Sigfússon, alþingismaður
Steingrímur J. Sigfússon segir starfsmenn sjávarútvegsfyrirtœkjanna, fiskvinnslufólkið,
sjómennina og íbúa sjávarútvegsbyggðarlaganna deila kjörum tneð sjávarútveginum og
þeirra hagsmunir séu að hagnaður fyrirœkjanna nýtist heima fyrir en fari ekki út úr
fyrirœkjunutn. MyndtjÓH
Steingrímur J. Sigfússon, alþings-
ma&ur og forma&ur sjávarútvegs-
nefndar Alþingis, sagöi í erindi sínu
fundinum á Akureyri um vei&ileyfa-
gjald a& ekki þurfa a& ey&a tíma í a&
rífast um skýrslu hagfræ&inga til aö
sjá a& me& grei&slu auölindagjalds
fari hagna&ur e&a eigiö fé sjávarút-
vegsfyrirtækjanna út úr þeim og út
úr byggöarlögunum. Þar meö ver&i
þetta fjármagn ekki til sta&ar til
uppbyggingar og fjárfestingar heima
fyrir.
„Máliö er ekki flóknara en þetta og
hættum þessu rugli. í mínum huga er
það svo morgunljóst að starfsmenn
sjávarútvegsfyrirtækjanna, sjómenn-
irnir, fiskvinnslufólkið og íbúar sjávar-
útvegsbyggðarlaganna hafa deilt og
munu deila kjömm með sjávarútvegin-
um á sínum slóðum. Þannig hefur
þetta alltaf verið og mun alltaf verða,"
sagði Steingrímur.
Hann sagðist þeirrar sko&unar að
veibileyfagjald sé óskynsamlegur skatt-
stofn og óréttlátur, nema því aðeins að
þa& rynni til sveitarfélaganna á við-
komandi stöðum. Veiðileyfagjald sé
einnig sértækur skattur á grein sem
skuldi nú þegar 100 milljaröa króna og
sé í brýnni þörf fyrir fjárfestingu og
uppbyggingu inn í framtíðina. Veiði-
leyfagjaldib yrði til að hægja á greiðsl-
um skulda fyrirtækjanna. Steingrímur
nefndi einnig í rökum sínum að sjávar-
útvegurinn sé grein sem ætlast sé til ab
standi sig betur en ríkisstyrktar greinar
í nálægum iöndum. Greinin þurfi
einnig á fjármunum að halda til end-
urnýjunar skipa og frystihúsa, til vöm-
þróunar og fleiri þátta. Loks nefndi
þingmaðurinn að öflug sjávarútvegs-
fyrirtæki með góða afkomu séu helsta
og nánast eina von landsbyggðarinnar.
„Þetta atriði er eitt og sér nægjanlegt
til að ég hafni veiðileyfagjaldi. Það er
ekki verið að gera þá hluti annars stað-
ar í þjóðfélaginu sem gefa manni til-
efni til mikillar bjartsýni á byggðaþró-
un í þessu landi. Eina sem getur gefið
vonir í þessari baráttu er að það gengur
sæmilega hjá nokkrum sjávarútvegsfyr-
irtækjum og víða er töluverður upp-
gangur."
Tilhneiging stjórnvalda til að hækka
skattstofna sem einu sinni em komnir
á sagöi Steingrímur vera vel þekkta og
sú hætta yrði fyrir hendi varðandi
veiðileyfagjaldið. Þá yrði greinin síðri
fjárfestingarkostur fyrir fjárfesta.
„Loks er það atriði sem kannski
hefði átt á byrja á, þ.e. aö ég tel margar
miklu betri leiöir til að leysa þau
vandamál sem stuðningsmenn veiði-
leyfagjalds telja sig ætla að leysa með
veiðileyfagjaldi. Því þá að fara út í
þessi ósköp. Það er hægt að skattleggja
hagnað fyrirtækja með almennum að-
ferðum, ef menn sjá ofsjónum yfir
leigu eða sölu veiðiheimilda er hægt að
skattleggja það sérstaklega. Vilji menn
skattleggja veiðiheimildirnar sérstak-
lega þá er auðvelt að gera það með því
að láta viðskiptin fara yfir opinn mark-
að þar sem verðið er gefið upp og
hagnaðurinn liggur fyrir og hægt að
taka eitthvað af honum í ríkissjóð. Ef
veiðileyfagjald á að leggja á af réttlæt-
isástæðum þá er gjaldtaka nú þegar til
staðar. Ég tel að þá væri miklu betra að
gera breytingar á fiskveiðistjórninni
sem endurspegluðu þá þann vilja
þjóðarinnar að um einhvers konar
nýtingar- en ekki eignarrétt væri að
ræða."
ÆGIR 35