Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1929, Side 6

4
Meðan svo cr ástatt, sem nú er, að nýr rektor og nýlt
háskólaráð tekur við á hverju ári, færi vel á því, að frá-
farandi rektor skýrði frá störfum og atburðum hins liðna
árs, en sá, sem við tæki, skýrði frá afstöðu sinni til mál-
anna, svo og þeim áhugamálum sinum, er hann sérstaklega
bæri fyrir brjósti.
Að þessu sinni er þvi þó þannig farið, að háskólarektor
umliðins árs, próf. theol. Haraldur Níelsson, lézt þann 11.
marz. Varð hann öllum háskólanum, jafnt kennurum sem
stúdentum, harmdauði, enda átti háskólinn þar á bak að
sjá einhverjum hinum bezta og ástsælasta kennara sínum.
Hann var glæsilega vel gefinn, eldheitur áhugamaður og
hinn mesti ræðuskörungur, auk þess sem hann rækti kenn-
arastarf sitt með stakri alúð og samvizkusemi. Er háskólan-
um því mikið tjón að fráfalli þessa ágætismanns.
Eg bið yður að heiðra minningu Haralds sál. Níelssonar
með þvi að standa upp.
Við reklorsstörfum tók að Har. Níelssyni látnum, eins og
lög standa til, elzti deildarforseti háskólaráðs, próf. theol.
Sigurður J?. Sívertsen. Hann á nú sextugs afmæli í dag og
óska ég honum í nafni háskólans allra heilla á komandi
árnm. Dócent Magnús Jónsson alþm. var settur prófessor,
en skólastjóri séra Ásmundur Guðmundsson kvaddur af guð-
fræðideild til þess að verða eftirmaður próf. Har. Níelssonar
i Gamlatestamentis-fræðum, — quod /auslum /elixque sit!
I}á vil ég fara nokkrum orðum um afstöðu háskólans
út á við.
í byrjun skólaársins var samin og samþvkkt skipulagsskrá
fyrir all-myndarlegan sjóð, er háskólanum hafði borizt frá
Ameriku. Var það dánargjöf Jóhanns Jónssonar daglauna-
manns, sem enga lögerfingja átti austan hafs né vestan, en
hafði að áeggjan dr. Rögnv. Péturssonar gert háskólann að
einkaerfingja sínum. Erfðaskráin var ekki nægilega vottfest
og átli Manitóbafylki þvi að landslögum að erfa þenna ís-