Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1929, Qupperneq 12

10
jafnvel tælt menn til að leggja inn á lærdómsbrautina. Af
þeim, sem luku gagnfræðaprófi við Menntaskólann árin
1907—16, héldu 93.5°/o áfram alla leið til stúdentsprófs. Og
jafnvel eftir að lágmarksákvæðið, 5.67, um inntöku í lær-
dómsdeild var sett, héldu 75% af öllum fjöldanum áfram.
Nú þótti nefndinni það ekki aðfinnsluvert í sjálfu sér,
þótt menn vildu verða stúdentar; hitt þótti henni varhuga-
verðara, hversu aðstreymið að háskólanum og þá einkum
að embæltadeildum hans jókst ár frá ári.
Háskólinn hóf göngu sína 1911 með 46 nemendum; 1918
voru þeir orðnir 86; 1920—21: 94 og var það skaplegt; en
lágmarksákvæðið, sem sett var 1923, hafði engin veruleg
áhrif á slúdentaviðkomuna og aðstreymið að háskólanum,
þvi að 1922—23 voru nemendur háskólans orðnir 113, 1924
—25: 119 og haustið 1927: 150.
Nú þykir það hæfilegt annarsstaðar, að l°/°o (einn af þús-
undi) af öllum landslýðnum stundi háskólanám; en í fyrra-
haust voru þeir orðnir hér við háskólann einan saman lið-
lega ll/2%o, og ef stúdentar þeir íslenzkir, sem nú stunda
nám við erlenda háskóla víðsvegar um lönd, svo sem í Dan-
mörku, Sviaríki, Noregi, Þýzkalandi, Frakklandi og Englandi
eru taldir með, má telja víst, að um eða yfir 200 isl.
stúdentar stundi nú háskólanám eða 2%o af öllum lands-
lýðnum, og er það þá réttum helmingi meira en hæfilegt
þykir annarsstaðar.
Þó vænli ég fyrir mitt leyti góðs eins landinu og þjóðinni
til handa af því fjölbreytta námi, sem íslendingar nú stunda
viðsvegar um lönd. Hitt er viðsjárverðara, hversu menn hafa
hrúgazt í embættadeildirnar hér heima og eru tölurnar um
það eins og annað einna ólýgnastar.
Forsetarnir í hverri deild háskólans tóku sér fyrir hendur
að reikna út, hversu marga nemendur hver deild háskólans
þyrfti að hafa til þess að geta fullnægt kröfum þjóðfélagsins
og varð niðurstaðan þessi: