Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1957, Qupperneq 162

160
í greinargerð nefndarinnar segir um nauðsyn þess að hafa þessa
reglugerðarheimild: „Ástæðan til hennar er sú, að nauðsynlegt þykir
sem stendur, að hægt sé að setja skilyrði um inntöku í tannlækna-
deild og um prófseinkunn viðvíkjandi inntöku í verkfræðingadeild,
og er ekki ætlazt til, að heimild til reglugerðar sé notuð frekar en
um þetta tvennt, meðan þess er þörf.“ í umræðunum um málið tóku
þingmenn undir þennan skilning nefndarinnar.
Þá er komið að 23. gr., þeirri greininni, sem mestar deilur hafa
risið um. Greinin er svohljóðandi:
Ákvæði um eftirlit með námsástundun háskólastúdenta má setja í reglu-
gerð háskólans.
Stúdentaráð lagði til við höf. frv., að grein þessi yrði felld niður,
þótti full ástæða til að ætla, að hér væri fyrsta skrefið í átt til
skyldutímasóknar. En ekki fékkst það. Meirihluti menntamálanefnd-
ar neðri deildar var og þessarar skoðunar, að hér byggi úlfur undir
sauðargæru, og lagði því til, að greinin yrði felld niður. Minnihlut-
inn var aldeilis á öðru máli. Frá honum heyrðist við umræðurnar
m. a. það, að akademiskt frelsi væri orðið úrelt og hefði skaðleg
áhrif á ungt fólk. Þá heyrðist það, að prófessorar við háskólann
hefðu undanfarið látið nemendur skrá nöfn sín á lista í hverjum
tíma, en skort til þess lagaheimild, og væri greinin ætluð til þess
eins að lögfesta venjuna. Við atkvæðagreiðslu fór svo, að 14 þing-
menn vildu halda í greinina, en 12 sleppa henni, og komst hún þannig
í lögin. Ekki var nafnakall um greinina, en svo virtist sem þing-
menn Sjálfstæðisflokksins og Alþýðubandalagsins stæðu með stúd-
entum í máli þessu, en þingmenn hræðslubandalagsnis ekki.
Ekki virðist samt ástæða fyrir stúdenta að óttast t bili neinar
reglur um skyldutímasókn; af umræðunum á Alþingi má marka það,
að vilji löggjafans var næstum því sá einn að hjálpa prófessorum
háskólans að láta miða ganga um bekki: nú er hægt að skipa stúd-
entum að skrifa á miðann — og á hinn bóginn er nú hægt að skipa
þeim prófessorum, sem verið hafa á móti miðunum, að láta þá eftir-
leiðis ganga í hverjum tíma.
í 26. gr. frv. var gert ráð fyrir því, að stúdent, sem ekki hefði sótt
háskólann tvö kennslumisseri samfleytt, skyldi máður af stúdenta-
tali skólans, nema hann hefði áður fengið leyfi háskóladeildar sinn-
ar. Þessu breytti þingið þannig, að nú er reglan þannig:
Þá skal má nafn stúdents af stúdentatali skólans, hafi hann ekki sótt
háskólann tvö kennslumisseri samfleytt, þó skal þaS ekki gert, þótt hann
sé fjarverandi allt að fjögur misseri, hafi hann tilkynnt háskóladeild sinni
fjarveru sína.
Loks er ógetið ákvæðanna um próf. Um þau voru í frv. 7 greinar,