Valsblaðið - 01.05.2007, Síða 86

, .... g* . • *, - i ’ j.éH LJ

, 1 k rijRtmi.u r "> ' I
rpT,
L» m'« |
Lea Sif Valsdótttir er þrátt fyrir ungan
aldur meðal reyndari þjálfara yngri
flokka í fótbolta hjá Val og hefur kom-
ið að þjálfun fjölmargra ungra og efni-
legra stúlkna hjá Val og er nú aðal-
þjálfari 5. og 6. flokks kvenna.
Lea Sif er á öðru ári í viðskiptafræði við
Háskólann í Reykjavík eins og stendur,
en hún sér sig þó ekki fyrir sér við skrif-
borð allan daginn í framtíðinni. „Ég er
ekki beint týpan sem slaka mikið á svo
eftir tíu ár sé ég mig fyrir mér í fullri
vinnu, þjálfun, tómstundum, barneignum
og einhveru fleiru skemmtilegu, en ég
átti m.a. þann æskudraum að verða fræg
söngkona“ segir Lea og hlær.
Hún segir að þjálfari þurfi að geta
haldið aga og jafnframt haft æfingamar
skemmtilegar. Samt sem áður megi aginn
ekki vera þannig að börnin séu hrædd við
að mæta á æfingu en það eigi alltaf að
vera gaman á æfingum. Skilaboð hennar
til ungra iðkenda er að þeir eigi að njóta
þess sem lengst að vera ungir og leika sér
í iþróttum, hafa gaman af lífinu og því að
geta verið með félögum sínum allan dag-
inn, það sé engin þörf á að flýta sér að
fullorðnast. „Mikilvægt er að vera dug-
legur í skólanum, læra vel, stunda íþróttir
af krafti og þá næst árangur bæði í íþrótt-
um og í lífinu," segir Lea af sannfæringu.
Fjörug æskuár í Hlíðunum og hjá Val
„Ég hef alltaf átt heima í Hlíðunum og er
ekkert á leiðinni úr hverfinu. Ég gekk í
Háteigsskóla og kynntist þar þeim vin-
konum sem ég á í dag. Þegar við vor-
um í 3. bekk skelltum við okkur á fót-
boltaæfingu bara til þess að prófa. Eftir
það var ekki aftur snúið. Strax í 7. bekk
vomm við komnar með viðurnefnið
fótboltastelpurnar og ég held að við höf-
um gengið undir því síðan. Gamli gmnn-
skólahópurinn hittist á síðasta ári og þá
kom einn gamall bekkjarfélagi og spurði
hvar restin af fótboltastelpunum væru,
þó svo að flestar séu hættar í boltanum.
Við 8 vinkonurnar sem vorum að æfa í
bekknum kynntumst enn fleiri snilling-
um í flokknum. Þær stelpur sem em mín-
ar bestu vinkonur í dag em allar úr bolt-
anum. Þjálfunin var frábær, enda var
Beta (Elísabet Gunnarsdóttir) að þjálfa
okkur. Það var mikið lagt upp úr því
félagslega og tel ég að það hafi verið ein
af ástæðunum fyrir því hve fjölmenn-
ur hópurinn var. Það var alltaf gaman að
mæta á æfingar sama hvort það var þrek.
þol, tækni eða spil. Við vorum alltaf að
gera eitthvað saman og það voru ófáar
næturnar sem við gistum í Valsheimilinu.
Sumrin vom lrka alltaf skemmtileg, Beta
var alltaf að vinna í Valsheimilinu og þar
af leiðandi vorum við alltaf þar, svo vor-
um við líka mikið úti á velli að æfa okk-
ur. Enda bætum við okkur heilmikið yfir
sumarið bara með því að vera á Hlíð-
arenda að leika okkur með bolta.“
Drullufotbolti á Gothia Cup og
ósanngjarnt tap í úrslitaleik
„Ég man alltaf eftir leik sem við spil-
pðum á Gothia Cup í Svíþjóð, það vom
þrumur og eldingar og grenjandi rigning
og allir hlupu undir tjald í hræðslukasti
en við stelpurnar frá Islandi ákváðum að
hræða mótherjann með því að fara með
faðir vorið í rigningunni. Við vomm orð-
nar rennblautar þegar leikurinn gat loks-
ins byrjað en við fómuðum okkur í alla
bolta og unnum að sjálfsögðu leikinn,
fórum svo út úr strætónum á vitlausum
stað á leiðinni heim og þurftum að labba
í 40 mínútur gegnblautar með nudd- og
brunasár eftir allar tæklingamar.
Gleymi samt ALDREI þegar við vor-
um að spila úrslitaleik á Gull- og silf-
8G
Valsblaðið 2007