Morgunn - 01.06.1938, Side 113

MORGUNN
107
staða trúar hans sé kærleikurinn. Hann var sú umskapandi
opinberun, sem Kristur flutti heiminum, svo skýrt að það
gat engum misskilningi verið undirorpið. Það var næstum
því hin eina eiginlega kennisetning, sem hann færði oss;
það er staðreynd, sem vert er að muna í þeim glundroða
sem nú ríkir um það, »hverju á að trúa.« En það sem
kristnin hefir ekki tileinkað sér til hlítar og vissulega van-
rækt að færa sér í nyt, er hinn raunverulegi kraftur kærleik-
ans. Því að hann er í sannleika máttur, áhrifamikill undra-
máttur, sem vér einn og sérhver getum átt til umráða.
Þetta er aðalsannleikurinn, og framkvæmd hans hið eina,
sem mun »knýja aftur til trúar«, mun skapa í kirkjunum
nýtt hjarta og áhuga, mun eyða herbúnaðinum og þannig
bjarga heiminum. Ósnertanlegar afltaugar hans eru hið eina
sem binda mun mátt hins vonda, að hann verði að hætta
að gjöra ilt af sér. Eins er það um Oxfordflokkinn, sem eins
og spíritisminn hefir þann yfirburð — þann mikilsverða
yfirburð — að tilheyra engum sértrúarflokki, að þegar hann
setur fram meginkröfur sínar um algjörðan heiðarleik, algjörð-
an hreinleik, algjörða óeigingirni og algjörðan kærleika, þá
gjörir hann það af hagsýnum og gagnlegum ástæðum til
að taka skýrt fram aðalatriði sín, vitandi vel að síðasta
setningin algjörður kærleikur — sem öllum þykir erfiðust —
felur í raun og veru i sér öll hin atriðin. (En einnig þessi
hreyfing fær hjá kirkjunum lítið lof yfirleitt).
Ef það nú er nokkurt eitt atriði fremur öðrum, sem kem-
ur í ljós við það, að kynnast sambandinu við framliðna,
þá er það áherslan sem lögð er á kærleikann. Það er opt
sagt, að skírskotun til ákveðinnar trúar, til sérstakra trúar-
játninga, til neinna sem helzt takmarkana, verði sjaldan
fyrir manni, og þær skírskotanir séu þá á meðal þess, sem
sizt er hægt að reiða sig á eða vera viss um, en spíri-
tisminn er einmitt þrunginn af kærleika. Það mundu kirkj-
urnar komast að raun um; og það kærleika með sama
eðli og krapti, sem Kristur kendi og sýndi. Þó segja sumir
að þetta sé djöfulsins verk.