Morgunn


Morgunn - 01.12.1941, Síða 54

Morgunn - 01.12.1941, Síða 54
152 MORGUNN hlotið mikla aðsókn. Hún hefir af mjög mörgum verið tal- inn sá núlifandi miðill íslenzkur, sem einna fjölþættust og kröftugust fyrirbrigði gerðust í kringum. Sú frétt vakti því að vonum mikla athygli, að kona þessi hefði verið sett í gæzluvarðhald ákærð fyrir svik í starfi sínu og hefði jafnvel játað á sig sekt að einhverju leyti. Það er auðvelt verk að kasta þungum steini að varnar- lítilli og veikri konu, sem þegar liggur undir þungri ákæru. Enda var það óspart gert. Hæfileikar hennar voru sví- virtir og miðilsstarf hennar frá upphafi dæmt hinn ógeðs- legasti svikavefur, gert til þess eins að hafa fé af auðtrúa fólki og hagnast á því, að leika sér að helgustu tilfinning- um þess. Ég ætla ekki hér að gerast verjandi þessarar ógæfusömu konu. Til þess er ég ekki nægilega kunnugur málavöxtum. En á hitt vil ég benda, að þetta eru svo þung- ar ásakanir, að það þarf sterk rök og mörg til þess, að réttmætt sé, að bera nokkurn mann svo gífurlegum sök- um. Ég verð að játa, að ég á dálítið örðugt með að skilja þennan mikla áhuga og ákafa í því að kveða upp hina þyngstu áfellisdóma yfir þeim, sem vér höfum þó aldrei verið skipaðir dómarar yfir. Það er vandi að dæma rétt- látan dóm. Til þess þarf að þekkja vel allar aðstæður og vega rökin með og móti með mikilli vandvirkni og gætni. Ég er því hissa á hvað margir telja sig færa um þennan mikla vanda og takast hann á hendur, og það án þess að nokkur biðji þá um það. Ef þau ummæli meistarans mikla frá Nazareth eru sönn, að með þeim dómi, sem vér dæm- um, munum vér einnig dæmd verða, þá kynni það nú þvert á móti að vera talsvert hyggilegt, jafnvel fyrir þá, sem fjarska syndlitlir eru sjálfir, að dæma bresti náungans varlega, að lítt rannsökuðu máli, og kasta ekki þungum steini á þá, sem í ógæfu hafa ratað, fyrr en gild ástæða er til. Látum þá syndlausu kasta fyrsta steininum. Við hin getum þá alltaf komizt að á eftir með okkar steinvöl- ur, ef okkur finnst endilega nauðsyn vera á því. Nú ætla ég að segja yður frá því, að ég hefi haft tæki-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.