Morgunn - 01.12.1943, Page 9

M O R G U N N
103
sýnilega og áþreifanlega mynd. Oft fylgir því sérkenni-
legur ilmur. Sjaldan mun þetta fyrirbrigði gerast í
venjulegri dagsbirtu, helzt í daufu, rauðu Ijósi. Sé skyndi-
lega brugðið upp skæru ljósi á þetta dularfulla efni, er
eins og það sópist inn í líkama miðilsins aftur með svo
miklum krafti, að hann verður fyrir miklum óþægindum,
og jafnvel í marga næstu daga. írski vísindamaðurinn,
dr. Crawford gerði merkilegar rannsóknir á „ectoplas-
manu“. Meðal annars vóg hann miðilinn, meðan hann var
í djúpum transi og mikið af þessu efni hafði streymt út
af honum. llann gerði það margsinnis. Venjulegt var, að
miðillinn léttist um 10—15 ensk pund við þetta út-
streymi af líkama hans, en einu sinni léttist hann um 54
og hálft pund í transinum og var þó venjulegur líkams-
þungi hans ekki meira en 128 pund. En, þetta efni
streymir einnig að einhverju leyti út af þeim, sem með
miðlinum eru. Dr. Arthur Wills segir frá því, að ein-
hvérju sinni hafi ákafur tóbaksmaður verið á líkamninga-
fundi. Miðillinn notaði aldrei tóbak, en næstu dagana
eftir þenna fund leið honum ákaflega illa og hafði öll
einkenni tóbakseitrunar. Þetta var að eins skiljanlegt
þannig, að hið hreina „ectoplasma“ miðilsins hafði snert
„ectoplasmað“, sem streymdi út af líkama mannsins með
tóbakseitrunina og tekið af því eins konar smitun, sem
barst síðan inn í líkama hans, því að þegar transfund-
inum er lokið, dregst ,,ectoplasmað“ aftur inn í líkamann,
sem það streymdi áður út af.
Af þessu efni byggja andaverurnar sig upp á tilrauna-
fundunum, svo að þær verða sýnilegar og áþreifanlegar
og af þessu efni byggja þær einnig upp hinar svo nefndu
„ectoplasma-stengur“, sem þær nota til þess að fram-
kvæma með hin svo nefndu lyftingafyrirbrigði, þegar
fundarmenn sjá þunga hluti hefjast í loft upp í tilrauna-
herberginu án þess þeir séu snertir af mannlegum hönd-
um.
Ol'tast er ,,ectoplasmað“ hvítt á lit, en stundum ber