Morgunn - 01.12.1943, Qupperneq 57

M 0 R G U N N
151
tekizt það svo, að ég- hefi eftir á átt örðugt með að átta
mig á, hvort mig hefir að eins dreymt þessa hluti, eða
hvort þeir hafa verið það, sem vér köllum „veruleikur"
Og hver treystist til á þessum tímum, þegar sjálf efnis-
vísindin hneigjast stöðugt meira og meira til þess að
telja alla hluti forgengilega, að dæma hvað sé í rauninni
„verulegt“ og hvað „óverulegt“.
Um stjórnmálin er það að segja, að þau eru vitanlega
ekki til í heimi, þar sem ekki er barizt um efnislega hluti.
Þar sem allir eru frjálsir að öllu og engum er neitað um
möguleika til neins, eru hugtök eins og „íhaldsmaður"
og „sósíalisti“ ekki til. Þar sem vor jarðnesku stjórnmál
eru því nær undantekningarlaust ekkert annað en dul-
búin barátta um peninga, eru stjórnmálin vitanlega ekki
til í heimi, þar sem engir peningar eru til, því að ef vér
höfum mátt til að sjá oss fyrir öllum þörfum með hugs-
uninni einni, þarf ekkert að selja og ekkert að kaupa.
Flutningar og ferðalög eru í eterheiminum algerlega
frábrugðin því, sem þau eru á jörðunni. Vér förum frá
einum stað til annars með því að hugsa oss það, eins
og vér gerum í rauninni nú þegar á jörðunni í vissum
skilningi. Óskin vaknar og hún verður þegar að veru-
leika.
En nú má spyrja: fyrst engin barátta er í eterheim-
inum fyrir neinu, verðum vér þá ekki eins og andlausar
vélar, sem ekki nota viljafrelsi og ekki heyja neina bar-
áttu milli góðs og ills? Breytumst vér svo við það eitt,
að fara af jörðunni, að vér verðum þegar fullkomin?
Nei, sannarlega ekki!
Vér komum þangað í nákvæmlega sama andlegu og sið-
ferðislegu ástandi og vér hverfum héðan. Þar heyjum
vér ennþá baráttuna milli góðs og ills, milli þess rétta
og þess ranga. Já, og meira en það, baráttan þar verður
heitari og ákafari vegna þess, að þar er hugurinn laus
undan hinni þungu byrði holdslíkamans og þess vegna
sterkari og næmari á gott og illt.
L