19. júní - 19.06.1981, Síða 8

Fyrsta opinbera heimsóknin. Vigdís ásamt Margréti Danadrottningu.
stjórnmálamenn, sem ég hef átt
skipti við, hafa aldrei sýnt mér
annað en að þeir hafi viljað mér vel
og þeir hafa lagt mér holl ráð —
eins þótt þeir hafi ekki staðið með
mér í forsetakosningunum. Það
hefur engu breytt um hollustu
þeirra. Hið sama á við um emb-
ættismenn. Það er þáttur í íslensku
eðli, sem ég met mikils — að vita,
að ég get sagt hug minn allan við
þessa menn og átt vísan trúnað
þeirra og hreinskilni í öllum
hlutum. Þetta er mér mikill styrkur
í starfi nú þegar og verður það enn
frekar, ef að því kemur, að ég þarf
að gangast fyrir stjórnarmyndun.“
Greiður aðgangur
að forseta Islands
— Þú varst fyrir skömmu í
opinberri heimsókn í Danmörku
og fréttir af þeirri heimsókn herma,
að mjög vel hafi farið á með ykkur
Danadrottningu. Hver munur
finnst þér helstur á aðstæðum
6
ykkar, þessara tveggja kvenna sem
eru þjóðhöfðingjar hvor sinnar
frændþjóðarinnar?
,,Það er auðvitað um margt
ólíku saman að jafna. Það er svo
löng hefð fyrir starfi hennar, og
hún er náttúrlega umkringd opin-
berum ráðgjöfum. Hún hefur
miklu hærri virkisvegg í kringum
sig en ég. Hún býr eiginlega í
nokkurs konar kastala, og flest
erindi til hennar fara um hendur
embættismanna hirðarinnar. En
hún hefur samt sama hátt á og ég
að lesa sjálf öll sín bréf. En fólk á,
held ég, miklu greiðari aðgang að
mér sem forseta en henni sem
drottningu. Mig langar líka til þess
að geta þess, að það fór mjög vel á
með okkur. Hún er bæði skemmti-
leg og mikil hæfileikakona. Það gat
eiginlega ekki hjá því farið, að vel
færi á með okkur, því að við kom-
umst að því, að við höfum mjög
svipaðan húmor — svipað skop-
skyn — og ég held, að það sé ein af
forsendunum fyrir því, að fólki
getist hverju að öðru.“
Opinberar heimsóknir
eru mikils virði
— Eru svona heimsóknir annað
og meira en kurteisisvottur þjóða í
milli — meira en prakt og prjál?
,Já, svo sannarlega. Það er
mikill misskilningur, ef menn
halda, að heimsóknir af þessu tagi
séu fánýtar. Ég held, að gildi þess
að geta kynnt þjóð sína með
þessum hætti eða öðrum svipuðum
sé mjög mikið. Ég get til dæmis
sagt frá því, að eftir að sýndur var í
Frakklandi sjónvarpsþáttur, þar
sem ég kom fram, seldust allar
Iopapeysur þar í landi upp á
tveimur dögum af því einu, að ég
sást þar í lopapeysu í réttum.
Og Danmerkurförin varð til
þess, að íslendingar og Danir
færðust nær hver öðrum en verið
hefur um aldaraðir, að mér finnst.
Þá fyrndist ýmislegt, sem enn var
munað með nokkrum sárindum í
Danmörku — eins og skilnaður ís-
lands og Danmerkur og handrita-
málið. Þessi heimsókn var plástur á
mörg slík sár. Það stafar líklega
meðal annars af því, að fólk í
Danmörku fann, að við Margrét
áttum ákaflega vel saman, það
fann hversu vel fór á með okkur —
að við vorum ekki aðeins að sýna
hvor annarri yfirborðskurteisi eins
og sjálfsagt vill annars oft brenna
við í slíkum heimsóknum.“
Reyni að kynna íslenskar vörur
— Þú talar um lopapeysurnar í
Frakklandi. Nú er það víða mikil-
vægur þáttur í starfi þjóðhöfðingja
að koma framleiðsluvörum lands
síns á framfæri. Hver er afstaða þín
til slíks?
„Það talar líklega skýrustu máli
um afstöðu mína í þeim efnum, að
í Danmörku gekk ég í fatnaði, sem
gerður var úr íslenskri ull og
skinnum, og það var allt með
ráðum gert og skipulagt með tilliti
til þess að koma íslenskum vörum á
framfæri. Að vísu verð ég að