19. júní - 19.06.1981, Side 25

Heimsókn í Fossvogsskóla
Björn Scheving Thorsteinsson er
11 ára nemandi í Fossvogsskóla.
Hann sat önnum kafinn við að
ljúka við svuntuna sína í handa-
vinnustofunni. Hann hafði þegar
lokið við að merkja vasann með
upphafsstöfum sínum, saumuðum
á listilegasta máta með aftursting.
Björn sagði að sér fyndist gaman í
handavinnu hann hefði fyrr í vetur
prjónað frosk, en hann lærði að
prjóna í fyrra. „Það er ágætt að
prjóna, en mér finnst nú samt
meira gaman í smíði,“ sagði Björn.
Við næsta borð sátu saman tveir
hressir strákar, þeir Stefán
Hallgrímsson og Gunnar Már
Sigurðsson. Stefán var að leggja
síðustu hönd á lítinn, rauðan dúk
sem hann hafði faldað með
kappmelluspori, en ekki vissi hann
nú nafnið á þessum forláta saum.
Gunnar Már sagði að sér þætti
„allt í lagi“ í saumaskapnum, þar*
sem hann sat og var að ganga frá
svuntunni sinni. Hann ætlaði að
nota hana sjálfur við eldamennsk-
una heima. Hann sagði að það
hefði ekki verið neitt erfitt að læra
að prjóna.
Kennarar barnanna eru Svan-
hildur Kaaber og Málfriður
Gunnlaugsdóttir. Þær upplýstu að
krakkarnir fengju að hafa frjálst
val um verkefnin, en öll yrðu þau
auðvitað að læra á saumavél og að
prjóna. „Strákarnir læra yfirleitt
bara að prjóna slétt, en stelpurnar
vilja líka læra brugðið.“ Aðspurðar
sögðu þær að strákunum gengi
ekkert síður í handavinnunni,
„þeir eru upp og niður alveg eins
og stelpurnar.“
f smíðastofunni voru 9 ára
krakkar að vinna. Þar var verið að
mála síðustu verkefnin á þessum
vetri. Þrjár stelpur: Þórunn
Högnadóttir, Dagný Blöndal og
Kolbrún Ölafsdóttir voru með
penslana á lofti og virtu smíðagripi
sína fyrir sér með gagnrýnu auga
og nokkru stolti. Þær voru búnar
að smíða margt skemmtilegt í
vetur, en voru farnar með gripina
heim. Dagný hafði m. a. smíðað
kaffikönnu og monsuvöggu, en
Þórunn var búin með fiðluhillu,
lykil og pennastokk.
Krakkarnir fá að velja verkefni
sín í smíðinni eins og í handavinn-
unni. Páll Aðalsteinsson smíða-
kennari sagði að það væri ekki
mikill munur á vali krakkanna, en
þó veldu strákarnir frekar að smíða
skip heldur en stúlkurnar, og yfir-
leitt gerðu þeir ekki monsuvögg-
urnar sem eru vinsælar hjá stelp-
unum. „Einn smíðaði samt vöggu
handa systur sinni.“ Ekki sagðist
Páll verða var við nokkurn mun á
getu þeirra. „Þau hafa öll upp til
hópa gaman af smiðum og eru
mjög áhugasöm.“
Björn situr önnum kafinn við saumana.
Stefán, Gunnar Már og bekkjarsystir þeirra
fá leiðsögn kennarans.
Stöllurnar Kolbrún, Dagný og Þórunn með penslana á lofti.
23