Sólskin - 01.07.1931, Blaðsíða 30

Þessi mynd er af
marabúa-storki þeim,
er nefnist ad júdant
eða stundum heim-
spekingurinn vegna
þess, hve rólyndur og
athugull hann er, og
hreyfingarnar hnitmið-
aðar.
Höfuð hans er dökk-
rautt, hálsinn ber og
skáldaður, bakið dökk-
grænt með málmgljáa;
hann er hvítur á kviði
og hnakka, svartur á
vængjum og stéli.
Þessi fugl er stór vexti, 160 sm. að lengd. Svo er
hann gráðugur, að liann á sér engan líka i öllu fuglarík-
inu. I maga lians liafa fundist heilir kindafætur með
klaufunum á, og liryggjarliðir svo stórir, að enginn annar
fugl myndi leika eftir að gleypa þá. Sumstaðar tíðkast
sá ósiður, að kasta úrgangi út á götur, einkum hjá þeim
er standa mjög lágt að menningu. Þar hjarga þessir
storkar lieilsu manna með því að rífa í sig úrganginn,
annars myndi liann orsaka pest. Eiga þeir þar í sífeldum
erjum við liunda og gamma, sem eru að vinna að sams-
konar lieilhrigðisráðstöfunum. Veitir storkinum hetur í
þeirri viðureign. í skjóli lians njóta smáfuglar verndar.
Því þegar liann hefir etið lyst sína, er hann meinleysið
sjálft.
Mjög er erfitt að veiða hann, vegna þess hve stygg-
28