Sólskin - 01.07.1931, Blaðsíða 49

er eigingjarn og engum vill gefa með sér. Ég gat ekki
valið fyrir ykkur, það urðuð þið að gera síálf og ég
get ekki skift við ykkur. En ég kem hingað aftur, og
þá skuluð þið reyna að velja betur“.
Þessi börn gengu burt, þögul og niðurlút. Þau
böfðu fengið nóg til að liugsa um.
En litlu börnin og góði drengurinn sátu og borð-
uðu brauðin sín glöð og kát. Hvert smábrauð var
brotið í marga bita, því að öll vildu þau gefa öðrum
með sér. Og þeim þótti brauðið svo gott, að þau höfðu
aldrei bragðað neitt þvílíkt.
í sumardýrð á himni háum,
með hatt og skó úr sólargljá!
Hver dagur nú á buxum bláum
og blárri treyju gengur hjá.
„En hvernig nótt sig hefir tygjað?“
Ég hygg þú munir spyrja fljótt.
Ég get ei leyst úr þessu, því að
um þennan tíma er engin nótt.
Steingr. Thorsteinsson.
Syngdu, vor, með sætum róm,
syngdu um holt og móa,
hvar sem lítið lautar blóm
langar til að gróa;
færðu þeim þar föngin sín
full af sumargjöfum;
kær er öllum koman þín,
kærust norður í höfum.
Þ. E.
47