Sólskin - 01.07.1931, Blaðsíða 46

Litla stúlkan leit á hann alveg hissa, svo sneri hún
sér frá lionum án þess að segja eitt einasta orð.
„Ég á hérna einn eyri“, sagði hún við litinn haltan
dreng. Við getum fengið pínu litla brauðið þarna fyrir
hann og skift því á milli okkar. Það eru rúsínur í þvi,
og það gerir ekkert til, þó að það sé svona lítið“.
„Nei, það gerir ekkert“, sagði litli drengurinn. Það
liafði komið vatn í munninn á honum, þegar stóri dreng-
urinn var að tala um stóra brauðið.
,;En þú skalt nú samt fá stærri part af þvi en ég“,
bætti hann við.
Nú skaraði litli bakarinn í eldinn og lét svo öll brauð-
in inn í ofninn. Þegar seinasta kakan var komin þar
inn, slengdi hann aftur hurðinni; og það söng svo dátt
í henni, að börnin fóru öll að hlæja.
Litli skrítni bakarinn kom nú út í dyrnar, rauður
í framan frá eldinum og brosti út undir eyru og söng
þessa visu:
Vel brennur glóðin,
og vel gengur að baka.
Inni er nú i ofninum
mörg vndisleg kaka.
Ekki skal þær saka.
Yfir þeim skal ég vaka.
Sól á iðgræn engi skín.
Út í leiki, börnin mín,
lcomi þið svo bráðum öll til baka.
Börnin lilupu nú út á leikvöll kát og hlæjandi. Við
og við litu þau til haka til litla skrítna balcarans, sem
skaraði i eldinn og gætti að kökunum við bjarmann af
glóðinni. Svo sungu þau öll sönginn hans.
44