Frjáls verslun - 01.03.2002, Blaðsíða 36

og suiðsskrekki
Edda Björgvinsdóttur, leið-
beinandi í ræðumennsku og
fjölmiðlaframkomu: „Við
skoðum hvaða „hlutverk"
við förum í þegar kvíðatil-
finningin grípur okkur og
finnum svo leiðina til að
losna við þetta hlutverk;
„að hafa alla athygli".
Það eru nokkur grundvallaratriði sem ég bið fólk að hafa í huga
þegar það þarf að koma fram eða verða miðpunktur athygli á
einhvern hátt. I iyrsta lagi er það líkamsbeitingin, eins og hvernig
fólk stendur, hvar það hefur hendurnar, hvert það horfir, hvernig
það beitir rödd og hvernig mótun orða er hjá því. Það eru margar
mjög góðar æfingar, einfaldar og auðskiljanlegar, sem allir geta
tileinkað sér, sem ég kenni fólki.
Því næst tökum við fyrir hugarástand. Hvernig förum við að því
að temja hugann þegar ótta- og kvíðatilfinningin er að taka af
okkur völdin? Þar kemur að tækninni sem leikarar nota, en hún er
að fara í tilfinningabankann og „framkalla" réttu tilfinninguna eða
öllur heldur að breyta kvíðatilfinningunni í aðra þénanlegri tilfinn-
ingu. Með smá æfingu nær fólk góðum tökum á þessari tækni og
er þá farið að hafa fullt vald á huga og hönd. Aðferðin er sú að við
stundum smá rannsóknarstarf, við skoðum hvaða „hlutverk" við
förum í þegar kvíðatilfinningin grípur okkur og finnum svo leiðina
til að losna við þetta hlutverk „að hafa alla athygli" - sem í flestum
tilfellum er stífara og minna aðlaðandi en ef við treystum því að
okkar eigin persóna sé fullboðleg hvar sem er og hvenær sem er.
Það sem við sjáum t.d. oftast þegar við fylgjumst með fólki í
sjónvarpi er að þeir, sem fengnir eru í viðtöl, verða mjög keimlíkir
hver öðrum í framkomu; verða stífir, alvörugefnir og nánast alveg
lausir við að minna á þá manneskju sem þeir raunverulega eru.
Þeir, sem ná einhverjum árangri þegar þeir koma fram í sjón-
varpi, eru yfirleitt þeir sem ná því að vera þeir sjálfir og slaka á
fyrir framan sjónvarpsvélarnar.
A einum degi á námskeiði hjá mér er hægt að komast yfir
nokkuð margar nýtilegar æfingar og flölmargir hafa náð góðum
árangri í að vinna með sig á tiltölulega skömmum tíma. 03
Hvernig förum við að því að temja hugann þegar
ótta- og kvíðatilfinningin er að taka af okkur
völdin? Þar kemur að tækninni sem leikarar
nota, en hún er að fara í tilfinningabankann og
„framkalla“ réttu tilfinninguna, eða öllur heldur
að breyta kvíðatilfinningunni í aðra þénanlegri
tilfinningu.
36