Frjáls verslun - 01.03.2002, Blaðsíða 98

Elísabet Valgeirsdóttir, eigandi Blómaverkstœðis Betu. „Eg þóttist geta bjargað mér ágætlega í dönsku þegar ég kom út, hafði alltaflesið dönsku
blöðin, en þegar námið hófst kom í Ijós að það var dálítið annað að vera í skóla og þurfa að skilja allt sem kennararnir sögðu. Mér brá til að
byrja með,“ segir Elísabet Valgeirsdóttir, sem fyrir átta árum skellti sér í nám erlendis og hófeigin rekstur fljótlega uþþ úrþví.
Elísabet Valgeirsdóttir,
Blómaverkstæði Betu
Efdr Guðrúnu Helgu Sigurðardóttur
W
Eg hef alla tíð verið áhuga-
söm um margt og verið
dugleg að sækja nám-
skeið. Eg er fljót að stökkva á
spennandi hluti. Eg var heima-
vinnandi húsmóðir í tíu ár, fór
svo út á vinnumarkaðinn. Arið
1980 hóf ég störf hjá Sparisjóði
Hafnarijarðar og þar starfaði
ég í 15 ár. Eg þótti voguð að
skella mér tæplega 54 ára
gömul í nám til Danmerkur.
Eg þóttíst geta bjargað mér
ágætlega í dönsku þegar ég
kom út, hafði alltaf lesið
dönsku blöðin, en þegar nám-
ið hófst kom í ljós að það var
dálítið annað að vera í skóla og
þurfa að skilja allt sem kennar-
arnir sögðu. Mér brá til að
byija með en það kom fljótt,“
segir Elisabet Valgeirsdóttir,
62 ára blómaskreytir og eig-
andi Blómaverkstæðis Betu í
Hafliarfirði.
Námið var ijölbreytilegt;
blómaskreytingar, líffæra-
fræði plantna, pottaplöntu-
fræði, tækni til að geta raðað
saman í blómvendi, skreyt-
ingar, útfarar- og brúðar-
skreytingar. „Það er ákveðin
hugmyndafræði á bak við
þetta allt. Blómaskreytingar
má flokka sem listgrein.
Maður getur oft spilað af
fingrum fram en hendir ekki
bara blómaskreytingunni
hugsunarlaust yfir borðið,“
segir Elísabet.
Hún hafði ekki verið mik-
il blómakona áður en námið
hófst og hafði reyndar aldrei
unnið í blómabúð. Hún fór á
vikunámskeið í Hollandi
áður en hún ákvað að sækja
um í Danmörku. Eftir að
náminu lauk fór hún svo í
mánaðarlangt starfsnám til
Hollands. Hún var því í hálft
ár að heiman. Þegar hún
kom heim aftur tók hún upp
þráðinn hjá Sparisjóði Hafn-
arfjarðar en auðvitað vildi
hún starfa við fagið svo að
hún fór í hlutastarf í Blóma-
vali í febrúar 1995. Þar starf-
aði hún í tvö ár og önnur tvö
ár við blómaverslun á Eiðis-
torgi. Þá bauðst henni til
kaups pínulítil blómaverslun
við Reykjavíkurveg.
„Eg gekk ekkert endilega
með þann draum í maganum
að vera með eigin verslun en
fannst líka að maður gæti
kannski notið sín best ef
maður væri sinn eigin herra
svo að ég keypti blómaversl-
unina Fjóluna í september
1999 og skipti um nafn á
henni. Mér fannst „verk-
stæði“ gefa til kynna að þar
væri verið að vinna. Mér
hafði alltaf fundist viðkunn-
anlegt að tengja svona
verslun við eigandann.
Amma mín hafði verið kaup-
kona til margra ára með upp-
eldissystur sinni. Hennar
verslun hét Verslun Elísa-
betar Böðvarsdóttur en gekk
undir nafninu Siggu og Betu
búð þannig að mér fannst ég
heiðra minningu hennar
með því að kenna mína
verslun við Betu-nafnið. Ég
rak þessa verslun fram í
febrúar á þessu ári. I janúar
datt ég niður á húsnæði í
næsta nágrenni og þar gat ég
haft lítið, sætt kaffihús í
blómabúð."
Elísabet hefur nú rekið
verslun sína í nokkra mán-
uði. Mig hafði dreymt um
það í gamla daga að búa til
eplaskífur og bjóða upp á en
nú er ég jafnvel að velta fyrir
mér að vera með vöfflukaffi,
ég er líka með heita súpu í
hádeginu og svo er hug-
mynd uppi um að bjóða síðar
upp á heilsufræði. Viðskiptin
í kaffihúsinu eru stöðugt að
aukast," segir Elísabet. SH
98