Frjáls verslun - 01.03.2002, Blaðsíða 45
innfhitning og sölu á slíkum vörum.
Ekki komu fram neinar sannanir í
málinu þess efnis að framleiðslustjór-
inn hefði látið Takk hreinlæti ehf.
leynilegar upplýsingar í té um starf-
semi Friggjar og var ekki fallist á að
hann hefði brotið trúnaðarskyldur
sínar við Frigg með því að ráða sig til
Takk hreinlætis ehf. Einnig þótti
ósannað að framleiðslustjórinn hefði
eytt tölvugögnum úr tölvu þeirri sem
hann hafði haft til afnota hjá Frigg
enda kvaðst hann nota tölvuna lítið
og mestmegnis faxtæki til samskipta
við birgja erlendis.
„Stefnandi [þ.e. framleiðslustjór-
innj bar fyrir dómi að áður en hann
hætti hafi hann eytt úr tölvu þeirri er
hann hafði til umráða persónulegum
gögnum en kannaðist ekki við að hafa
eytt gögnum er tilheyrðu stefnda.
Kvaðst hann hafa notað tölvupóst
mjög lítið og alltaf notað fax til að hafa
samband við sína birgja. Þá hafi hann
byggt á þeim gögnum er lyrir voru og
forveri hans hafi stofnað á sínum tíma
því þetta hafi alltaf verið sömu
birgjarnir,“ segir m.a. í dómnum.
Leiðbeinandi fyrir vinnuveitendur
Framleiðslustjórinn gerði bæði launa-
og skaðabótakröfu á hendur Frigg.
Ekki var deilt um að réttur hans til
launa miðaðist við þriggja mánaða
uppsagnarfrest og að á þeim tíma hafi
ríkt gagnkvæm trúnaðarskylda milli
aðila, né heldur um launagreiðslur
fyrir tvo mánuði auk tiltekins orlofs
og hluta desemberuppbótar. Ágrein-
ingurinn snerist um það hvort Sápu-
gerðinni Frigg bæri að greiða þessar
kröfur og komst Hæstiréttur að þeirri
niðurstöðu að svo væri. Sápugerðin
Frigg ehf. var því dæmd til að greiða
framleiðslustjóranum 997.047 krónur
með dráttarvöxtum og 250 þúsund
króna málskostnað.
Guðni Haraldsson hrl. var lög-
maður framleiðslustjórans. Hann
segir að dómurinn sé leiðbeinandi
fyrir vinnuveitendur og sýni að þeir
geti ekki sagt neitt þó að starfsmenn
fari til samkeppnisaðila nema sérstak-
lega sé kveðið á um það í samningum.
Dómurinn sé því „ágætis leiðbeining"
til vinnuveitenda og skýri þeirra stöðu.
Frumkvæði að samruna keppinauta
Fyrir Hæstarétti var nýlega kveðinn
upp annar dómur í máli Sápugerðar-
Skömmu síðar uppgötvaði Frigg
að framleiðslustjórinn hefði ráðið
sig tií samkeppnisaðila og hafn-
aði því að hann ynni út upp-
sagnarfrestinn. Sú skýring var
gefin að hann hefði brotið trúnað
með því að ráða sig til starfa hjá
keppinaut þó að ekki væri neitt
um það í samningum að hann
mætti ekki fara til starfa hjá
samkeppnisaðila þegar og ef
hann hætti störfum hjá fyrir-
tækinu.
Dómurinn féllst á að Sápugerð-
inni Frigg hefði verið heimilt að
víkja efnafræðingnum úr starfi án
viðvörunar eða fyrirvara þar sem
frumkvæði hans að sameiningu
þriggja helstu samkeppnisaðila
fyrirtækisins hefði getað skaðað
verulega hagsmuni Friggjar.
Hæstiréttur tekur á næstunni
fyrir mál þar sem matreiðslu-
manni var sagt upp störfum og
hann beðinn um að vinna ekki út
uppsagnarfrestinn. Matreiðslu-
maðurinn fékk fljótlega vinnu
annars staðar en taldi að gamla
fyrirtækinu bæri að standa við
gerða samninga og greiða sér full
laun út uppsagnarfrestinn.
DÓMSIVIflL UPPSflGNflRFRESTUR
innar Friggjar og fyrrverandi starfs-
manns hennar. Þar var það efnafræð-
ingur sem sagði starfi sínu lausu í
mars árið 2000 með þriggja mánaða
uppsagnarfresti. Eftir uppsögnina
stóð hann fyrir því að haldnir voru
fundir með forsvarsmönnum þriggja
helstu samkeppnisfyrirtækja
Friggjar um hugsanlega samvinnu
eða samruna þessara fyrirtækja.
Sápugerðin Frigg taldi að efnafræð-
ingurinn hefði með viðræðunum
brotið gegn trúnaðarskyldu sinni
gagnvart fyrirtækinu og vék honum
frá starfi, þó ekki strax heldur beið
með það fram að 12. maí þrátt fyrir
trúnaðarbrestinn. Dómurinn féllst á
að Sápugerðinni Frigg hefði verið
heimilt að víkja manninum úr starfi
án viðvörunar eða fyrirvara þar sem
sú háttsemi hans að hafa frumkvæði
að sameiningu þriggja helstu
samkeppnisaðila fyrirtækisins hefði
getað skaðað verulega hagsmuni
Friggjar. Hæstiréttur dæmdi hins
vegar Frigg til að greiða honum laun
fyrir vinnuframlag hans í maí, auk
áunnins orlofs þar sem óumdeilt væri
að hann hefði innt af hendi vinnu-
skyldu sína meðan hann var í starfi
hjá fyrirtækinu.
Beri að greiða uppsagnarfrestinn
Hæstiréttur tekur svo á næstunni
fyrir athyglisvert mál. Matreiðslu-
manni hjá fyrirtæki í Reykjavík var
sagt upp störfum og hann beðinn um
að vinna ekki út uppsagnarfrestinn.
Matreiðslumaðurinn fékk fljótlega
vinnu annars staðar en taldi að gamla
fyrirtækinu bæri að standa við gerða
samninga og greiða sér full laun út
uppsagnarfrestinn enda hefði hann
ekki sagt starfi sínu lausu, heldur
hefði fyrirtækið sagt honum upp
störfum og sagst myndu greiða
þriggja mánaða uppsagnarfrest. I
héraðsdómi tapaði maðurinn málinu
þar sem dómurinn taldi að laun hjá
nýjum vinnuveitanda ættu að dragast
frá launagreiðslum á uppsagnarfrest-
inum. Matreiðslumaðurinn var hins
vegar ósáttur við það og taldi að fyrri
vinnuveitandi ætti að standa við
gerða samninga og greiða sér fulla
upphæð út uppsagnarfrestinn. Hann
gerði enga skaðabótakröfu heldur
einungis venjulega launakröfu. Búist
er við að dómur falli í þessu máli í
september. 33
45