Morgunn - 01.06.1988, Síða 35

Guðjón Baldvinsson:
„HULDIR HEIMAR“
í SJÓNVARPI
Að kvöldi fyrsta dags þessa árs var sýnd í íslenska ríkis-
sjónvarpinu nokkuð óvenjuleg mynd, ef miðað er við ýmis-
legt annað efni, sem almennt er borið á borð fyrir fólk í
sjónvarpi. Er hér átt við myndina „Huldir heimar", sem að
mestu var gerð eftir heimildum og frásögn Erlu Stefánsdótt-
ur, en hún er mörgum að góðu kunn fyrir hin mörgu nám-
skeið sem hún hefur haldið um dulræn málefni, ásamt manni
sinum Erni Guðmundssyni.
Myndin fjallaði um líf annarra vídda, svo sem huldufólk,
úlfa, tíva og ýmsar aðrar verur, sem flestum eru ósýnilegar,
en íslenska þjóðin hefur sem kunnugt er, jafnan talið að til
væru og átt margar frásagnir um.
Birtar voru myndir sem Erla hefur teiknað eftir skynjun
sinni á þessum víddum og jafnframt rætt við fólk, sem beina
reynslu hafði af ýmsu tengdu efni myndarinnar.
Má þar nefna m.a. frásögn séra Sváfnis Sveinbjarnarsonar
á Breiðabólstað í Fljótshlíð, af kaleiknum, sem talinn er
leysa fólk undan álögum álfa.
Eitt það merkilegasta við þessa frásögn finnst manni vera
sú staðreynd, að þarna er samtímafólk að upplifa og taka
mark á hlutum, sem einhvern tímann hefðu verið taldir til
Þjóðtrúar og hégilju einnar.
Ættu menn líka að fara varlega í að afgreiða svona mál
sem slík, í eitt skipti fyrir öll, en hugleiða frekar hver sé
33