Morgunn - 01.12.1990, Blaðsíða 7

MORGUNN
RITSTJÓRARABB
um þennan möguleika þess sjálfs á sambandi við annan
heim og fólk sem það þráir að heyra eða finna eitthvað frá
þar. Og það gerum við með námskeiðum og fræðslu ýmis
konar sem fram fer af og til allan veturinn.
En það er reyndar ekki nóg að fræða og upplýsa um
jákvæða möguleika þessara mála. Það þarf líka að vara við.
Enginn vegur til fagnaðar og huggunar er svo sléttur að
ekki megi þar finna steina og misfellur sem svo auðvelt er
að hnjóta um ef aðeins er horft í eina átt og ekki gætt að því
sem að okkur kann að sækja á neikvæðum nótum. Og af
slíku er vissulega nóg til í veröldinni, á flestum ef ekki öllum
sviðum hennar. Ei veldur sá er varar og það verður aldrei
nógsamlega brýnt fyrir fólki að feta varlega inn á brautir s.k.
dulrænnar skynjunar, fara aldrei á námskeið eða í þjálfun,
hvaða nafni sem slíkt er kallað, án hæfilega gagnrýnins
hugarfars og gæta þess vel að meðtaka aldrei neitt eða
viðurkenna, nema það sem það getur réttlætt fyrir sjálfu sér.
Það er afar mikilvægt í þessu sem og öðru því sem við erum
að fást við í lífinu en teljum okkur kannski ekki vita nægi-
lega mikið um.
Og hér kem ég að enn einni greininni í þessu hefti Morg-
uns. Hún ber yfirskriftina „Skuggabaldrar" og er eftir Dion
Fortune. Hún fjallar um vægast
sagt neikvæðan þátt sem getur
fylgt óvandaðri og ábyrgðar-
lausri meðferð andlegra mála og
ótrúlegan hroka og virðingar-
leysi gagnvart samferðafólki sínu
á vegferð lífsins. Einnig lýsir
greinin furðulegu skilningsleysi
á eigin þroskaleið og hugsanlegri
öflun s.k. karmaskuldar.
Því miður erum við ekki laus við
svona tilfelli í margvíslegum
myndum í heiminum í dag, af-
brigðin eru mörg, jafnt í hinum
smæstu málum sem sjálfum
heimsmálunum.
5