Morgunn


Morgunn - 01.12.1990, Blaðsíða 59

Morgunn - 01.12.1990, Blaðsíða 59
MORGUNN Sköpunarmáttur bænarinnar leika á að hrinda í framkvæmd ætlunarverki tengingarinnar og opna rás fyrir kraft til huga, sem hingað til var hulinn nristri efa og spurninga. Hin tilviljunarkennda eining og útstreymi hugans hafa ekki nein form okkur sjáanleg, ekkert hljóð okkur heyran- legt eða lykt eða bragð okkur greinanlegt. A hvorugu þeirra getum við fest hendur eða ráðskast með þær breytingar sem áhrif þeirra kunna að valda, samt er sameinaðri heildinni þegar kunnugt, á þeirri sömu stundu atburðarins, ekki aðeins um hina einstöku staðreynd, heldur líka þá breyt- ingu sem meðtaka viðbótarinnar hefur valdið á forskrift útstreymisins. Bæn, sem svo oft er útstreymi huga sem á í innri þjáningu, er lýsing og viðurkenning mannsins á takmörkum sínum sem einstaklings, fram komin af tilfinningalegri þörf hans til að laða að sér meira orkustreymi, til þess að bæta upp skort á sínu eigin útstreymi. Hún er vopnið sem notað er í hinni sífeUdu baráttu fyrir yfirráðum á milli óbreytanleika efnisins og ólgu andans. Bæn sem eykur skynjun með því að auka bjarma tíðnarinnar myndar farveg til samskipta við hinn eina og sanna kjarna tilverunnar, farveg þar sem segulkraftur aðlöðunar biðjandans magnast í réttu hlutfalli við styrk bænarinnar. Þar sem segir í lögmáli efnisins að „það sem fer upp hlýtur að koma niður," er í samræmi við aðra útgáfu sama lögmáls, þ.e.: „Það sem út frá þér fer, kemur til þín aftur." Samkvæmt því kemur bæn, sem þú sendir frá þér, aftur til þín, en á nákvæmlega sama hátt og bolti sem kastað er upp í loftið kemur niður aftur með meiri hraða og afli, þá kemur bænin aftur hlaðin meiri andlegum krafti. Sá tilfinningakraftur sem tj áður er þannig í gegnum hugann, hef ur fært hugsun- ina út fyrir ríld efnisins inn í heim andans og þekkingarinn- ar og þegar hún kemur aftur, þá ber hún með sér lýsandi kraft viskunnar; huggun viðurkenningar á því sem ekki væri viturlegt að breyta; kærleika sem nær út fyrir tilfinn- ingar og vald til aðbreytaíveröld efnisins. Tilviljunarkennd eining bænarinnar hefur safnað að sér öðrum sambærileg- um handahófskenndum einingum og þannig orðið að sam- 57
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.