Morgunn - 01.06.1995, Síða 42

MORGUNN
ókunnu lögmáli og það lögmál er óhaggað enn í dag, eins og
öll lögmál guðs. En eitt skilyrðið til þess, að það lögmál geti
notið sín, lögðu lærisveinamir til. Það skilyrðið leggja kristnir
söfnuðir ekki til nú á dögum. Og þótt slíkt mætti verða, er
mjög hætt við, að slíkum söfnuði yrði vísað út úr kristninni.
Kæmi kristnin nú á dögum einhverstaðar fram í sinni dýrðlegu
frummynd, þá mundi kristnin varla þekkja sjálfa sig aftur. Svo
breytt er hún orðin. Svo mikið hefir æskufegurðinni hnignað. “
Þau góðu skilyrði sem Haraldur talar um í þessari ræðu
fann hann í litla ofsótta guðsþjónusamfélagið í Tilraunafélag-
inu, sem að vísu var ekki starfandi þegar hann flutti ræðuna
vegna þess að Tilraunafélagið var lagt niður árið 1912. Það var
til að viðhalda þessum skilyrðum að stofnað var félag til að
halda uppi predikunarstarfsemi Haralds í Fríkirkjunni 1914.
Þáttur Haralds í trúar-
og kirkjusögu Islands
Haraldur virðist ekki hafa haft neitt veður af þeirri samkirkju-
legu viðleitni sem fram fór um og eftir fyrra heimstríðið.
Kirkjur sem stunduðu kristniboð í fjarlægum löndum og ýmis
félagasamtök sem sinntu kristniboði efldu samstarf sín í
millum með mikilli samkirkjulegri ráðstefnu í Edinborg þegar
árið 1910. Samkirkjulega hreyfingin miðaði að því að efla
samstarf ólíkra kirkjudeilda um mannúðar- og mannréttinda-
mál og fór erkibiskup Svía Natan Söderblom þar í broddi
fylkingar. Hann efndi til ráðstefnu þar sem fulltrúar frá ólíkum
kirkjudeildum komu saman í Stokkhólmi árið 1925 sem var
upphafið að merkilegri hreyfingu sem kennd var við Líf og
starf (Life and Work), en þessa ráðstefnu sóttu fyrir íslands
40