Morgunn - 01.06.1998, Qupperneq 42

Sönnun ad handam
í manntali, sem tekið er 1. október 1850, er Magnús
vinnumaður á Þýfum, hjá sömu húsbændum og fyrr, en
sem hafa nú flutt sig frá Böðvarsdal í Þýfi. Þar er einnig
á vist eiginkona Magnúsar, Ólöf Rafnsdóttir, dóttir hjón-
anna á bænum.
Hinn 25. janúar um veturinn fæðist ungu hjónunum
sonur, sem er skírður Magnús.
Vorið 1851 hljóta þau að hafa flutst frá Þýfum, því nú
gerist það 15. nóvember 1851, að unga konan, Ólöf
Rafnsdóttir, deyr, og þá eiga þau heima á Torfastöðum í
Jökulsárhíð. (Raunar vel skiljanlegt, að ekki væri rúm fýr-
ir allt þetta fólk á hjáleigunni Þýfum.)
Árið 1853 flytur Magnús Jóhannesson sig aftur norður
á Vopnafjörð og gerist vinnumaður á Áslaugarstöðum í
Selárdal, hjá nafna sínum og mági, Magnúsi Rafnssyni,
bróður Ólafar heitinnar. Þarna kvænist hann öðru sinni,
konu sem hefur heitið Guðríður Benjamínsdóttir, og fer
að búa á ofurlitlum parti út úr Áslaugarstöðum. Og Magn-
ús litli sonur hans, fylgir honum. Hann lifir nefnilega
móður sina, en deyr ekki um leið og hún, eins og ráða má
af viðtalinu.
Árið 1858 er Magnús kominn í Lýtingsstaði í Selárdal,
(en ekki Leifsstaði), og býr þar í allnokkur ár. Þar verður
hann fyrir þeirri sorg að missa elsta son sinn, Magnús,
þann er fæddist á Þýfum, og er drengur þá skráður tólf ára
í kirkjubókinni. Og á Lýtingsstöðum fæðist Stefán Magn-
ússon, faðir sögumanns okkar, 31. maí 1863.
Ekki er það heldur rétt, sem segir í viðtali okkar, að
Magnús hafi dáið í Selárdalnum. Hann er farinn frá Lýt-
ingsstöðum og kominn i Desjarmýri í Vopnafirði, sem er
kot utarlega í Hauksstaðaheiðinni. Þar býr hann, ásamt
konu sinni og Qórum börnum þeirra, þegar hann deyr, 15.
40 MORGUNN